Katecheza dla klas V-VIII
Cel dydaktyczny: na podstawie perykopy biblijnej o synu marnotrawnym (Łk 15,11-32) ukazujemy Boga, który kocha każdego człowieka i z miłością czeka na jego powrót.
Cel wychowawczy: kształtowanie postawy zaufania do Boga, kochającego Ojca oraz wrażliwości na Jego miłość, którą objawia w konkretnych wydarzeniach życia.
Za chwilę wysłuchamy wypowiedzi waszych rówieśników, które dotyczą roli ojca w ich życiu. Wsłuchajcie się uważnie i spróbujcie ocenić, w jaki sposób ojcowie spełniają powierzone im zadania.
(Przykłady mogą być nagrane na taśmie magnetofonowej lub odczytane przez uczniów).
Przykład I: Materialnie jest nam bardzo dobrze, mam własny pokój i wszystko, co mi jest potrzebne. Jednak nie potrafię cieszyć się, a w moich oczach inni zauważają smutek. Dlaczego tak jest? Gdy miałam dwa lata odszedł od nas ojciec. Zawsze zazdrościłam innym dzieciom ojca. Często płakałam z tego powodu, a gdy mnie pytali, nie chciałam odpowiadać, bo to było dla mnie zbyt bolesne.
(Jola, lat 14)
Przykład II: Bardzo kocham swoich rodziców. Właściwie dopiero niedawno zrozumiałem, jak ojcu bardzo na mnie zależy. Przez dwa tygodnie chodziłem na wagary. Z dwóch przedmiotów groziła mi ocena niedostateczna. Chciałem być taki, jak inni koledzy. Dobre oko ojca we właściwym czasie zauważyło grożące mi niebezpieczeństwo. Obeszło się bez awantur, zakazów i nakazów. Po prostu rozmowa z ojcem, pełna miłości i wyrozumiałości, pozwoliła zacząć od początku.
(Piotr)
Przykład III: Mój ojciec jest alkoholikiem. Odkąd pamiętam, zawsze mieliśmy z nim kłopoty. Przez swoje pijaństwo ojciec dawno przestał być samodzielny i często to właśnie ja muszę się nim opiekować, prowadzić pod rękę, kiedy wraca zupełnie pijany.
(Paweł, lat 15)
Postarajcie się ocenić postawę ojca, ukazaną w tych wypowiedziach.
Wnioski z oceny uczniów:
Przykład I: brak ojca powoduje cierpienie.
Przykład II: dobry ojciec kocha, przebacza, rozumie, rozmawia.
Przykład III: zły ojciec sprawia kłopoty, nie spełnia swojej roli.
Różne są postawy ojców. Są tacy, którzy wiernie realizują swoje zadania, ale niestety, nie wszyscy są wzorem dobrego ojca, jak to wynikało z przykładów. Każdy z nas chciałby mieć kochającego ojca. Kto wychodzi naprzeciw tej ważnej potrzebie człowieka?
Pan Jezus w przypowieści o synu marnotrawnym (Łk 15,11-32) pozwala nam znaleźć odpowiedź na to pytanie.
(Uroczyste czytanie Pisma św. z podziałem na role: narrator, ojciec, syn marnotrawny, drugi syn).
Praca w grupach:
I grupa: Łk 15,20-24
II grupa: Łk 15,25-32
(Referowanie wyników pracy i zapis na tablicy cech ojca oraz jednego tytułu, który grupa wybrała spośród wielu).
Rozmowa z uczniami prowadząca do odkrycia Dobrej Nowiny zawartej w przypowieści.
(Katecheta odwołuje się do zapisu znajdującego się na tablicy).
Bóg jest Ojcem, który kocha każdego człowieka: tego, który jest synem marnotrawnym i tego, któremu wydaje się, że jest w porządku wobec Ojca. Bóg kocha ich obydwu, ale inną miłością, dostosowaną do ich sytuacji życiowych. Bóg zaprasza nas, abyśmy odkryli Jego miłość skierowaną do każdego z nas, byśmy właściwie przeżyli rok poświęcony Bogu Ojcu. Z tej okazji Ojciec Święty wydał specjalny list.
(Prezentacja listu)
"Całe życie chrześcijańskie jest wielkim pielgrzymowaniem po Domu Ojca, którego miłość do każdego człowieka, a zwłaszcza do syna marnotrawnego, odkrywamy na nowo każdego dnia".
(Rozmowa z uczniami mająca na celu poznanie odpowiedzi człowieka na miłość Boga Ojca)
Do czego wzywa nas Ojciec Święty w tych słowach?
Do odkrywania każdego dnia miłości Boga Ojca do nas w różnych sytuacjach i zdarzeniach życia.
Śpiewając piosenkę o synu marnotrawnym, spróbujmy sobie uświadomić, że to jest każdy z nas i dziękujmy Bogu za Jego wielką miłość do nas.
(z wykorzystaniem muzyki)
Treść obrazu: Malarz, chcąc ukazać Boską miłość, wybrał starca, prawie ślepego mężczyznę. Jedna jego ręka różni się od drugiej, gdyż jedna jest ręką kobiety a druga ręka mężczyzny. Dotyka syna kobiecą i męską dłonią. Jedna ręka podtrzymuje, a druga pieści; jedna stwarza poczucie bezpieczeństwa, a druga pociesza i przytula, aby uspokoić dziecko, które zrobiło sobie krzywdę.
Medytacja (katecheta czyta)
Ufam Tobie, boś Ty wierny,
Wszechmogący i miłosierny,
Dasz mi grzechów odpuszczenie,
Łaskę i wieczne zbawienie.
Zastanówmy się wspólnie nad tym, co możemy uczynić w Roku Boga Ojca, aby doświadczyć Jego miłości?
(Uczniowie podają propozycje, katecheta koncentruje ich uwagę na codziennym rachunku sumienia i podaje sposób jego przeprowadzenia).
Temat: Bóg Ojcem każdego człowieka.
Wypisz z przypowieści o synu marnotrawnym słowa, które najbardziej do ciebie przemawiają.
Modlitwa: Ojcze nasz.
opr. ab/ab