Na obraz Boży

Marko Ivan Rupnik Jak znaleźć swoje miejsce w życiu? ISBN: 978-83-60703-89-2 wyd.: Wydawnictwo SALWATOR 2008

Wybrane fragmenty Pragnienie i cierpliwość Wizja i głos Na obraz Boży Uczestnictwo w miłości Tajemnica Proch i tchnienie Sensem powołania jest miłość

Na obraz Boży

— Pismo Święte mówi, że Bóg stworzył człowieka na swój obraz. Z pomocą łaski Bożej i Bożego światła niektórzy ojcowie Kościoła coraz bardziej zgłębiali tę prawdę i zrozumieli ją w następujący sposób: ponieważ Bóg jest Słowem, Logosem, człowiek — obraz Boga — jest logosem Logosu. Myśl niektórych ojców Kościoła z IV wieku można zinterpretować mniej więcej tak: Bóg stworzył człowieka, wypowiadając do niego Słowo. Właśnie ono stworzyło człowieka. Osoba ludzka jest bytem, do którego wypowiedziano słowo. Wszystko zostało stworzone przez słowo, na sposób dialogu. Nawet dla wszystkich pozostałych stworzeń Słowo to stanowi swego rodzaju kosmiczne prawo, ponieważ każde stworzenie na swój sposób, każde inaczej, stanowi refleks tego Bożego osobistego dotknięcia. Święty Paweł mówi: Inny jest blask słońca, a inny księżyca i gwiazd. Jedna gwiazda różni się jasnością od drugiej. Lecz dla człowieka, i tylko dla niego, Słowo to pozostaje słowem we właściwym sensie, Słowem wypowiedzianym przez Boga do swojego obrazu. Tylko dla człowieka pozostaje ono absolutnym wezwaniem, potrzebuje z jego strony zgody, przylgnięcia, aby mogło rozwinąć się i podążać do przodu. Świat przestał być olbrzymią machiną ucisku, a stał się miejscem dialogu między Bogiem a osobą ludzką. Dlatego istotą człowieka jest dialog, słowo. Słowo i dialog oznaczają związek, nawiązanie relacji... I jeśli nasz Bóg jest Bogiem komunii, Bogiem komunii trzech Osób boskich, to również człowiek, właśnie za sprawą słowa, jest osobą. Jest osobą, gdyż jego istotą, jego prawdą jest dialog, rozmowa, relacja. Nawet jeśli konkretny człowiek nie jest zdolny do żadnej relacji ani do żadnego słowa, jego fundamentem od chwili, w której zaistniał, i tak jest dialog, ponieważ Bóg nawiązał z nim relację. Gdyby tak nie było, nie istniałby, nie zostałby stworzony.

Zróbmy krok naprzód. Czy wydaje ci się możliwe, żeby Bóg wypowiedział Słowo, skierował do kogoś Słowo, które tę osobę stworzyło, a jej nigdy nie udało się go zrozumieć? Byłoby to sprzeczne z miłością. Lecz Bóg jest Miłością, a miłość przekazywana jest w Mądrości Bożej. I — jak wcześniej powiedzieliśmy — mądrość ta jest dla człowieka dostępna, ponieważ jednocześnie znajduje się w Bogu jako wizja i w człowieku, Jego stworzeniu, jako jej realizacja, tak jak wizja artysty znajduje się w jego umyśle i w dziele sztuki, które dzięki swej wizji mógł stworzyć. Wiem, że jest to trochę trudne, ale tylko na początku... Wiesz, Aljažu, jesteśmy dzisiaj ekspertami w wielu sprawach, lecz mądrość nie jest nam już chyba tak dobrze znana, i dlatego zapominamy jej język i jej sposób myślenia. Nie wolno ci się jednak tym dziwić ani przerażać lub zniechęcać. Mądrości należy szukać, prosić o nią jak o dar, jak to uczynił niegdyś król Salomon. Proś miłość o mądrość, zacznij ją szanować, a zobaczysz, że poznasz jej ścieżki, podobne do tych, którymi jako dziecko po kryjomu biegałeś. Oto plastyczny obraz tego, w jaki sposób poznajemy drogi mądrości!

Boguljub wydawał się rozbawiony obrazem ścieżek mądrości podobnych do sekretnych szlaków dzieci, które znają każdy zakątek, każdy zakręt tylko im wiadomych dróżek. Po chwili milczenia mówił dalej.

więcej >>

opr. aw/aw