Medytacje do litanii o Najświętszym Sercu Pana Jezusa
ISBN 978-83-7660-783-2
Wydawnictwo Jedność
Ilość stron: 112
Rok wydania: 2013
Oprawa: miękka
format: 115x190 mm
www.jednosc.com.pl
Medytacje do litanii o Najświętszym Sercu Pana Jezusa. Książka zwiera 33 wspaniałe modlitwy i medytacje, spisane przez pasjonistę ks. L. Pellizzato w czasie jego dziesięcioletniego pobytu w Betanii – rodzinnej miejscowości Łazarza, którego gościnny dom często odwiedzał Jezus.
Książka zwiera 33 wspaniałe modlitwy i medytacje, spisane przez pasjonistę ks. L. Pellizzato w czasie jego dziesięcioletniego pobytu w Betanii – rodzinnej miejscowości Łazarza, którego gościnny dom często odwiedzał Jezus. Są one owocem głębokiej refleksji autora nad tajemnicą Bożego miłosierdzia. Publikacja stanowi cenną pomoc dla duszpasterzy przygotowujących nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa, ale także dla wszystkich wiernych – jako lektura do rozważań – która choć w drobnym stopniu pomoże otworzyć serca na przyjęcie Jezusa, źródła i sprawcy każdej prawdziwej miłości.
Minęło ponad dziesięć lat, od kiedy przelałem na papier niniejsze medytacje, pochylając się nad Litanią do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Powstały trochę przez przypadek lub raczej za zrządzeniem Opatrzności, gdyż dla wierzącego nic nie dzieje się przypadkowo. Notowałem rozważania dla własnego pożytku duchowego i tak zrodziła się książka, która nieoczekiwanie została przyjęta z uznaniem i dość szeroko rozpowszechniona, co skłoniło mnie do jej całościowego przejrzenia i ponownego przedłożenia Wydawcy.
Kiedy spisywałem te refl eksje, przebywałem w Jerozolimie, a dokładniej w Betanii, położonej trzy kilometry od miasta w kierunku Jerycha.
Rodzinna miejscowość Łazarza i jego sióstr, Marii i Marty, to jedno z tych miejsc ewangelicznych, które wywołują największe wzruszenie. Również Paweł VI postanowił zostawić tam pamiątkę swojej obecności, pielgrzymując do Ziemi Świętej w styczniu 1964 roku. Dla papieża Betania stanowiła bowiem ową niezwykłą przestrzeń sacrum, gdzie jego duchowa wrażliwość odnajdywała to, co miała w sobie najlepszego.
Jezus narodził się w Betlejem, dorastał w Nazarecie, a z Kafarnaum uczynił centrum swojego mesjańskiego posługiwania. Jednak to zaciszna Betania była Jego ulubionym miejscem, do którego się udawał, by znaleźć pociechę w przyjaźni. Podobnie jak nasze, a nawet bardziej niż nasze, Jego ludzkie serce potrzebowało miłości, przyjaźni i zrozumienia.
W różnych zakątkach świata powstały tak zwane domy-Betanie, gdzie nadal chce się żyć tym duchem gościnności i przyjaźni. Niemniej zamieszkiwanie w owej palestyńskiej wiosce, usytuowanej na południowo-wschodnim zboczu Góry Oliwnej, jest prawdziwym darem Pana. Nie można pozostać nieczułym na Jego tam szczególną, nieprzemijającą obecność, trzeba tylko nieco otworzyć własne wnętrze, by ją dostrzec.
Jezus przychodził tutaj, żeby Jego Serce, przygnębione z powodu ludzkiej zatwardziałości i odrzucenia, znajdowało pociechę w miłości przyjaciół: Łazarza, Marii i Marty. Troskliwa opieka Marty, podyktowana przywiązaniem do Mistrza, a zwłaszcza oddana miłość cichej, uczuciowej Marii przynosiły Jezusowi wielkie pokrzepienie. Było to dla Niego prawdziwym odprężeniem po fi zycznych i duchowych trudach niestrudzonej wędrówki. Kiedy serce jest przepełnione miłością ofi arowaną i otrzymaną, reszta ciała zadowala się wszystkim.
Jezus pragnął – i nadal pragnie – otrzymywać miłość, aby móc ją dawać. W Betanii właśnie dokonywała się ta miłosna wymiana. Ewangelia mówi o tym wyraźnie: „A Jezus miłował Martę i jej siostrę, i Łazarza” (J 11,5).
To tutaj, w tym otoczeniu, fi zycznym i duchowym zarazem, powstały poniższe teksty. Są one owocem codziennej modlitwy w miesiącu czerwcu, który tradycja chrześcijańska poświęca nabożeństwu do Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Niech te medytacje i modlitwy choć w skromnym stopniu pomogą nam się otworzyć na głębszą przyjaźń z Jezusem, który jest źródłem i sprawcą każdej prawdziwej przyjaźni. Niech będą również bodźcem do ufnej modlitwy pochwalnej i dziękczynnej za całą cierpliwą i miłosierną miłość, jaką Syn Człowieczy chciał nam ukazać, odsłaniając nam swoje najsłodsze Serce.
Leonildo Pellizzato – ur. w 1940 r. w prowincji Vicenza, kapłan pasjonista, oddany głoszeniu misji ludowych na terenie północnych Włoch. Przez dziesięć lat mieszkał w Betanii koło Jerozolimy, pracując jako przewodnik grup pielgrzymów przybywających do Ziemi Świętej.
opr. aś/aś