Pasja - o twórcach

O TWÓRCACH

MEL GIBSON (reżyseria, produkcja, scenariusz)

Aktor, producent i reżyser, niekwestionowana gwiazda świata filmu. W 1995 roku Gibson wyprodukował, wyreżyserował i zagrał główną rolę w „Braveheart - Waleczne Serce”. Film zdobył 5 Oscarów z dziesięciu nominacji, w tym dla najlepszego filmu i za najlepszą reżyserię oraz Złoty Glob dla najlepszego reżysera. Firma producencka Icon Productions, którą Gibson założył wraz z Bruce`em Davey'em, oprócz debiutu reżyserskiego Gibsona „Człowiek bez twarzy” (1993), wyprodukowała liczne filmy z udziałem Gibsona, min.:„Hamleta” (1990), „Maverick” (1994), „Braveheart”(1995), przebojową romantyczną komedię „Czego pragną kobiety” (2000), dramat wojenny z Wietnamu „Byliśmy żołnierzami”(2002), czarną komedię „Śpiewający detektyw” (2003).

Równocześnie aktor grał w filmach produkowanych przez inne wytwórnie, będąc jak zawsze gwarancją kasowego sukcesu. Tak było w przypadku „Patrioty”(2000), w którym wcielił się w postać przypadkowego bohatera wojny secesyjnej, czy thrillera SF „Znaki”(2002), gdzie grał pastora przeczuwającego inwazję kosmitów.

Wśród ról, którymi podbił serca kinomanów na całym świecie, znajdziemy te z kolejnych części „Zabójczej broni” (1987, 89, 92, 98), dowcipnego westernu „Maverick”, thrillera psychologicznego „Teoria spisku”, artystycznie wysmakowanego „Hamleta” w reżyserii Franco Zeffirellego, „Człowieka bez twarzy” i przebojowego thrillera „Godzina zemsty”(1999).

Gibson urodził się w Nowym Jorku jako szóste z jedenaściorga dzieci, a mając 12 lat przeprowadził się z rodzicami do Australii. Światowy sukces odniósł, gdy George Miller obsadził go w filmie „Mad Max” (1979). Potem zagrał rolę kalekiego chłopaka w „Timie” - za tę rolę przyznano mu nagrodę Australian Film Institute. Wystąpił także w dwóch kolejnych częściach „Mad Maxa”(1981, 85), które przyniosły mu międzynarodowy rozgłos, a rola w wyreżyserowanym przez Petera Weira „Gallipolli” (1981) przyniosła mu drugą nagrodę AFI i umocniła jego pozycję artystyczną. Weir i Gibson spotkali się ponownie na planie „Roku niebezpiecznego życia” (1983).

Amerykańskim debiutem aktora był obraz „Rzeka” (1984), w którym grał u boku Sissy Spacek. Następnie zagrał w przygodowym filmie „Bunt na Bounty”(1984), w mrocznym romansie „Pani Soffel”(1984), „Tequila Sunrise” (1988), „Ptaszku na uwięzi”(1990) i „Air America”(1990) i w kasowym hicie „Okup” (1996).

BENEDICT FITZGERALD (scenariusz)

Fitzgerald specjalizuje się w adaptacjach utworów literackich. Spod jego pióra wyszły scenariusze: „Wise Blood” na podstawie prozy Flannery O'Connor (1979, reż. John Huston), „Zelda” (1993, Natasha Richardson i Timothy Hutton, reż. Pat O'Connor), „Jądro ciemności” (1994, John Malkovich i Tim Roth, reż. Nicholas Roeg), „Moby Dick” (1998, Patrick Steward jako kapitan Ahab, reż. Franc Roddam), „Z zimną krwią” (1996, reż. Jonathan Kaplan).

BRUCE DAVEY (produkcja)

Davey jest prezesem Icon Productions, firmy założonej wspólnie z Melem Gibsonem w 1989 roku. Ich pierwszym wspólnym filmem był „Hamlet”(1990), a następnie „Wiecznie młody”(1992), „Człowiek bez twarzy”(1993), „Odlotowe szaleństwo” (1993), „Maverick”(1994) i „Braveheart — Waleczne serce”(1995), zdobywca pięciu Oscarów.

Davey był także producentem filmów „Wieczna miłość”(1994), „Godzina zemsty”(1999), „Podróż Felicji”(1999) , „Million Dollar Hotel”(2000), „Czego pragną kobiety”(2000), „Byliśmy żołnierzami”(2002) i „Śpiewający detektyw” (2003).

STEPHEN McEVEETY (produkcja)

Zaczął karierę jako asystent reżysera w „Prawdziwy geniusz” i „Early Frost”, potem był kierownikiem produkcji przy: „The Trip to Bountiful”, „Linia życia”, „Wiecznie młody”.

Po rozpoczęciu współpracy z Icon, odpowiedzialny był za produkcję: „Czego pragną kobiety”, „Godzina zemsty”, „Anna Karenina”, „Wieczna miłość”, „Człowiek bez twarzy”, „Braveheart — Walczne serce”, „Byliśmy żołnierzami”, „Odlotowe szaleństwo”.

Aktualnie realizowanym projektem jest „Paparazzi”.

CALEB DESCHANEL (zdjęcia)

W 1976 roku uhonorowany Srebrnym Niedźwiedziem na Festiwalu Filmowym w Berlinie za film krótkometrażowy „Trains”. W 1979 roku, za pośrednictwem kolegi z klasy, Georga Lucasa, spotyka się z Francisem Fordem Coppolą i zostaje operatorem drugiej ekipy filmującej „Czas Apokalipsy”. Następnie wprawia w zachwyt publiczność i dostaje nominację do nagrody BAFTY za zdjęcia do „Czarnego księcia”, obrazu wyprodukowanego przez Coppolę.

W latach 1983 i 1984 otrzymuje dwie kolejne nominacje do Oscara za zdjęcia do filmów: „Pierwszy krok w kosmos” i „Urodzony sportowiec”. Ponadto jest autorem zdjęć do: „Fly Away Home” (1996), „Ulotna nadzieja” (1998), „List w butelce” (1999), „Anna i Król” (1999), „Patriota” (2000). Reżyserował także kilka odcinków serialu „Miasteczko Twin Peaks”.

MAURIZIO MILLENOTTI (kostiumy)

Współpracował z najsłynniejszymi włoskimi reżyserami: Fellinim, Zeffirellim, Olmim i Tornatore. Był nominowany do Oscara za kostiumy do 2 filmów reżyserowanych przez Zeffirellego: adaptację opery „Otello” (1986) i „Hamleta” (1990) z Melem Gibsonem w roli tytułowej.

Filmowym debiutem Millenottiego był obraz Felliniego „A statek płynie (1983). Potem pracował przy takich filmach, jak: „Wieczna miłość”(1994), „Brzuch architekta” (1987) Petera Greenaway'a, „The Voice of The Moon” (1990) Felliniego , "Il segreto del bosco vecchio" Olmiego, „1900 — Człowiek legenda” i „Malena” Torantore.

FRANCESCO FRIGERI, CARLO GERVASI (scenografia, dekoracja wnętrz)

W ciągu 40 lat aktywności zawodowej razem pracowali na planach najbardziej prestiżowych włoskich produkcji: „Poskromienie złośnicy” (1967, Elizabeth Taylor i Richard Burton, reż. Franco Zeffirelli), „Niewinne” (1976, reż. Luchino Visconti), „Miasto kobiet” (1981 reż. Federico Fellini), „Oczy czarne” (1987, reż. Nikita Michałkow), „1900 — Człowiek legenda”, „Malena” (1998, 2000, reż. Giuseppe Tornatore), „Tytus Andronikus” (1999, reż. Julie Taymor), „Gra Ripleya” (2002, reż. Liliana Cavani).

KEITH VANDERLAAN, GREG CANNOM (charakteryzacja)

Vanderlaan i Cannom byli nominowani do Oscara za efekty specjalne w charakteryzacji do „Hannibala” Ridley'a Scotta. To ich ekipy z firm Creative Audience i Cannom Creations stworzyły słynną obdartą ze skóry twarz Gary Oldmana, która czyniła go kompletnie nierozpoznawalnym. Oni także wspaniale zdeformowali Mela Gibsona, oszpeconego w wypadku samochodowym w „Człowieku bez twarzy” oraz Roberta Downey'a Jr. chorego na zaawansowaną łuszczycę w „Śpiewającym detektywie”, który niedługo wchodzi na ekrany kin.

Cannom otrzymał nominacje do Oscara za charakteryzację w filmach „Titanic” i „Człowiek przyszłości”. Pracował też przy: „Małpiszonie”(1999), „Informatorze” (1999), „Próbie sił” (2000), „Agencie XXL” (2000).

Współpraca Cannoma z Vanderlaanem przyniosła fantastyczne i niezapomniane efekty wizualne, które możemy podziwiać w filmach „Drakula” (1992), „Pani Doubtfire” (1993), „Maska” (1994), „Przeklęty” (1996), „Blade — wieczny łowca” (1998), „Piękny umysł” (2001), „Kuloodporny mnich” (2003), „Piraci z Karaibów: Klątwa czarnej perły” (2003).

JOHN DEBNEY (muzyka)

Jeden z najbardziej rozchwytywanych kompozytorów w Hollywood. Jego wyjątkowa zdolność do tworzenia zapadającej w pamięć ilustracji muzycznej do różnych gatunków filmowych, jak i wyjątkowa łatwość współpracy z nim, spowodowały, że znalazł się w ścisłej czołówce kompozytorów muzyki filmowej.

Jest autorem muzyki do filmów: „Bruce Wszechmogący”, „Elf” i „Kłamca, kłamca”, „Mali agenci 1 i 2”, „Koszmar minionego lata”, „Pamiętnik księżniczki”, „Raising Helen”.

JOHN WRIGHT (montaż)

Dwukrotnie nominowany do Oscara za „Polowanie na Czerwony Październik” i „Speed: Niebezpieczna szybkość”. Zmontował min.: „Afera Tomasa Crowna”, „X-men”, „Szklana pułapka 3”, „Twierdza”, „Tajna broń”, „Bohater ostatniej akcji”, „Morze miłości”.

Lureat nagrody Emmy za montaż telewizyjnego filmu „Sarah, Plain and Tall”.

ICON PRODUCTIONS

To niezależna wytwórnia filmowa założona w 1989 roku. W przeciwieństwie do innych takich przedsiębiorstw, Icon jest przedsięwzięciem samodzielnie finansującym większość projektów, co pozwala zachować artystyczną kontrolę nad filmem.

Icon wyprodukowało:

„Hamlet”, „Wiecznie młody”, „Człowiek bez twarzy”, „Odlotowe szaleństwo”, „Maverick”, „Śpiewający detektyw”, „Wieczna miłość”, „Braveheart — Waleczne serce”, „Anna Karenina”, „Elfy z ogrodu czarów”, „Godzina zemsty”, „Idealny mąż”, „Podróż Felicji”, „Czego pragną kobiety”, „Byliśmy żołnierzami”, „Paparazzi”.

OPINIE

„Oglądając film doświadczyłem głębokiej duchowej bliskości z Jezusem Chrystusem. Film ten prowadzi widza w stronę modlitwy i refleksji, płynącej z głębi serca kontemplacji. W rzeczywistości, chętnie wymieniłbym część wygłoszonych przeze mnie homilii o Męce Pańskiej na kilka scen z „Pasji”.

Kardynał Castrillon Hoyos, Prefekt Duchowieństwa w Watykanie.

„Sztuka to dla mnie manifestacja przymiotów Boga, Jego piękna, Jego miłosierdzia, Jego miłości. Wszystko to znajduję w „Pasji”. Obraz nieskończonej miłości Boga do nas i tego, co dla nas zrobił.”

Kardynał Anthony Bevilacqua

„Wszystko w filmie zaczerpnięte jest bezpośrednio z Ewangelii. Nie ma w filmie niczego, co by z niej nich pochodziło. Ci, co krytykują film, krytykują Ewangelie.”

Arcybiskup USA John Foley, Przewodniczący Pontyfikalnej Rady Komunikacji Społecznej w Watykanie.

„To film który wzrusza do łez i zmusza do przemyśleń. Przenika do środka, inspirując wgląd w samego siebie.”

THE WALL STREET JOURNAL

„Wstrząsające przeżycie zarówno dla chrześcijan, jak i dla ludzi innych wyznań.

W porównaniu z „Pasją” poprzednie filmowe wizje ukrzyżowania to hollywoodzka tandeta”

CHICAGO SUN-TIMES

„„Pasja” to arcydzieło. I coś więcej. Gibson wprawił mnie w zachwyt swoim filmem, wiarą, zapałem i odwagą w jego realizacji.”

William Peter Blatty, autor powieści i scenariusza „Egzorcysty”.

„Pasja” to majstersztyk. Kreacje aktorskie, scenografia, zdjęcia, narracja są spełnieniem mych filmowych oczekiwań. Obejrzenie tego filmu było dla mnie zaszczytem. Wywarł na mnie nieprawdopodobne wrażenie, z którego dotąd nie mogę się otrząsnąć.”

Dean Devlin, producent „Dnia Niepodległości” i „Patrioty”.

opr. ab/ab