Najważniejszy dzień życia

Sylwia Prucnal

Najważniejszy dzień życia

Powszechne pomijanie prawdy o ludzkim przemijaniu i śmierci, nie zmienia faktu, że właśnie w chwili śmierci zadecyduje się wieczność każdego człowieka: zbawienie (nieprzemijające szczęście nieba, albo dojrzewanie do niego w czyśćcu) lub potępienie (największa tragedia wieczności piekła).

Najważniejszym celem naszego życia na ziemi jest tak żyć, aby dojrzewać do miłości, czyli do nieba. Abyśmy mogli, w chwili naszej śmierci, z czystym sercem powtórzyć za świętym Pawłem: „Dla mnie bowiem żyć - to Chrystus, a umrzeć - to zysk” (Flp 1,21).

W chwili śmierci decyduje się wieczność człowieka: jego zbawienie, albo potępienie. Dlatego dzień śmierci jest dla każdego człowieka najważniejszym dniem jego ziemskiego życia. Na to wydarzenie powinniśmy przygotowywać się przez całe życie na ziemi. Pan Jezus uświadamia nam tę prawdę w tekstach Pisma św. i nauczaniu Kościoła katolickiego, również w pismach mistyków i świętych, a także przez współczesną mistyczkę i stygmatyczkę Catalinę Rivas z Boliwii. Doświadcza ona mistycznych wizji od 1994 roku, w których otrzymuje wyjaśnienie wielu prawd wiary, między innymi o Eucharystii, sakramencie pokuty, sensie cierpienia, itd. W 2003 roku Pan Jezus razem z Cataliną przeżywał cierpienie i ból przy śmierci jej matki i brata, pocieszał, przynosił ulgę w samotności i wlewał w jej serce upragniony pokój. Przekaz, jaki jej zostawił przeznaczony jest także dla nas.

Modlitwa

Pierwszą wskazówką, którą za pośrednictwem Cataliny otrzymaliśmy od Jezusa, jest wezwanie do modlitwy: „Umacniajcie się modlitwą, ponieważ w godzinie, w której będziecie musieli przede Mną zdać sprawę ze swojego życia, znajdziecie się sami i nadzy… z rękami pełnymi lub pustymi (…). Bądźcie wielkoduszni w waszej osobistej gorliwości, przezwyciężając egoizm, pragnienie odwetu, nieczystość, niewdzięczność”. Wszelkie wybory i działania, jakie podejmujemy w życiu doczesnym, będą miały konsekwencje w wieczności, dlatego Jezus wzywa do stałego kontaktu z Nim w codziennej i wytrwałej modlitwie oraz do podjęcia zdecydowanej walki z grzechem i ze wszystkimi wadami, które stoją na drodze do świętości. Jezus prosi, aby w miejsce egoizmu wprowadzać czyny bezinteresownej miłości, w miejsce odwetu – przebaczenie, w miejsce nieczystości – prośbę o dar czystego serca i ćwiczenia czystego spojrzenia, gestów i słów, a w miejsce niewdzięczności i pychy - dziękczynienie Bogu za wszystko. Będzie to pierwszy, poważny krok ku życiu wiecznemu.

opr. aś/aś