Czy stać nas na rezygnację?

Alkoholizm i pijaństwo to nadal poważny problem w naszym kraju. Czy stać nas na wyrzeczenie i dobrowolną ofiarę abstynencji

W bieżącym numerze Niedzieli poruszamy kilka ważnych i trudnych kwestii. Chcemy zatrzymać się na chwilę przy zagadnieniu trzeźwości. Apel bp. Tadeusza Bronakowskiego, przewodniczącego Zespołu KEP ds. Apostolstwa Trzeźwości i Osób Uzależnionych, by z okazji beatyfikacji kard. Stefana Wyszyńskiego złożyć dar rocznej abstynencji, wpisuje się także w tegoroczny Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu. To temat ważny i potrzebny. Wydaje się, że alkohol jest zakorzeniony w naszej mentalności, że funkcjonuje stereotypowo jako gwarant dobrej zabawy, że na „dobrej imprezie” musi się lać strumieniami. Na szczęście coraz częściej dostrzega się też konieczność ograniczania alkoholu, szczególnie ze względu na dzieci i młodzież. Co ciekawe, aż 60% Polaków popiera całkowity zakaz reklamowania alkoholu. To pozwala optymistycznie pomyśleć, że może jednak nie uznajemy już alkoholu za obligatoryjny element spotkań towarzyskich.

Sytuacja wciąż jednak nie jest łatwa, co chyba każdy z nas w mniejszym lub większym stopniu może zaobserwować w swojej codzienności, bo jeśli nawet problem alkoholizmu nas bezpośrednio nie dotyczy, na pewno znamy jakąś rodzinę, ludzi, którzy się z nim zmagają.

Już samo to pokazuje skalę zjawiska. Dlatego potrzeba naszej modlitwy i dobrowolnej abstynencji. Niepijący alkoholicy mówią często o tym, jak pomocne w wytrwaniu w dobrych postanowieniach jest odmówienie picia alkoholu przez kogoś jeszcze podczas przyjęcia.

Czy stać nas na to, by przez rok nie pić alkoholu, jak proponuje bp Bronakowski? Myślę, że to dobre pytanie u progu Wielkiego Postu, który zacznie się lada chwila. Może jest on dobrym czasem na podjęcie takiego postanowienia — jeśli nie na rok, to chociaż na te 40 dni. Trzeba jednak pamiętać, by poszcząc, nie wpaść w pułapkę samozadowolenia, by wszelkie wyrzeczenia podejmować z pokorą i miłością do Boga i drugiego człowieka. Miłość jest fundamentem postu, to ona nadaje mu wartość i czyni go pięknym, autentycznym darem serca. Nie jesteśmy wspaniali, bo pościmy. To Bóg w swojej łaskawości jest tak dobry, że daje nam szansę zbliżenia się do Niego przez wyrzeczenia. I choć dzisiaj nie chodzimy już w worach pokutnych, może warto pomyśleć, co takim „worem” mogłoby być dla nas, rezygnacja z czego byłaby dla nas najbardziej ubogacającym doświadczeniem.

O darze abstynencji mówił wielokrotnie św. Jan Paweł II, którego setną rocznicę urodzin obchodzimy w tym roku. Jego nauczanie jest ściśle związane z nauczaniem kard. Stefana Wyszyńskiego, co sam podkreślał przy różnych okazjach. Warto wracać do myśli tych wielkich Polaków. We Włoszech właśnie ukazała się książka przygotowana na podstawie rozmów o papieżu Polaku z papieżem Franciszkiem, a beatyfikacja Prymasa Tysiąclecia z pewnością przyczyni się także do wzrostu popularności jego przesłania. Zachęcam, by czerpać z mądrości tych dwóch wielkich Polaków.

Post i umartwienie zbliżają do Boga, prowadzą do wewnętrznego uzdrowienia i przypominają o wartościach wyższych niż tylko zaspokajanie cielesnych przyjemności. Wielki Post po raz kolejny może się stać czasem przemiany i odnowy ducha...

opr. mg/mg

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama