Fragmenty "Sentencji", jednego z najbardziej znanych i w swoim czasie najchętniej czytanych dzieł łacińskiego średniowiecza
Izydor z Sewilli tłumacz: Przekład
i opracowanie Tatiana Krynicka SENTENCJE |
6, 1. Wieczność Boża wyprzedziła wszystkie czasy i nie uważamy, że w Bogu coś jest przeszłością, teraźniejszością czy przyszłością, lecz mówimy, że wszystko w Nim jest teraźniejsze, gdyż On ogarnia całość swoją wiecznością. Gdyby było inaczej, powinni bylibyśmy uważać, że Bóg jest zmienny, skoro przypisywana Mu jest zmienność czasów.
6, 1b. Gdyby u Boga stale były jakieś czasy, nie byłoby czasu, ale byłaby wieczność, nie zmieniałyby się czasy, lecz stały w miejscu.
6, 2-3. To my, ludzie, a nie Pan, wiemy, czym są czasy — teraźniejszy, przeszły i przyszły. Dla przykładu, w czasie teraźniejszym mówimy „mam książkę”, w przeszłym — „miałem”, w przyszłym — „będę miał”. Do Boga natomiast należy cały wszechświat, a mówiąc o tym, zamiast „miał” i „będzie miał” powiadamy „ma”. — Zresztą również zstępowanie i wstępowanie aniołów nie jest podporządkowane czasom. Albowiem zmienna kolejność czasów dotyczy wszystkich stworzeń poza aniołami, gdyż ci trwają przy niezmiennym Stwórcy, a także poza ową nieukształtowaną materią, która istniała, zanim z niej zostały ukształtowane wszystkie rzeczy, jakie w czasie według postanowienia Bożego miały powstać — otóż nad nią następstwo czasu też nie miało władzy. Tak więc czas nie ma wpływu na stworzenia, które są ponad
źródło: photogenica.pl
opr. ab/ab