Zarys wiary: Kościół głosi orędzie Boga

Zarys wiary - katechizm

KOŚCIÓŁ GŁOSI ORĘDZIE BOGA

Chrześcijanie nie przestają mówić o swej wierze. Mówią o wielkich dziełach Boga, aby z wdzięcznością je wspominać i opowiadać o nich innym. Szczególnie ważnym miejscem, w którym chrześcijanie przekazują Dobrą Nowinę, jest ofiara eucharystyczna, msza św. Jest ona wielkim podziękowaniem Bogu za wszystko, co uczynił przez Jezusa Chrystusa.

Sprawowanie Eucharystii ma długą historię. Jej formy i teksty sięgają korzeniami czasów przedchrześcijańskich - żydowskich. Liturgia słowa podobna jest do żydowskiego świętego zebrania, odbywającego się w szabat. Poprzedza ją pozdrowienie gminy i wyznanie win.

Zawołanie: Kyrie - Panie, zmiłuj się..., Gloria - Chwała na wysokości... i modlitwa dnia, modlitwy i śpiewy wiernych określają przebieg liturgii słowa. W jej centrum znajdują się czytania biblijne. Pierwsze czytanie - a czasem i drugie - zaczerpnięte jest ze Starego Testamentu, z Dziejów Apostolskich lub z listów apostolskich. Ostatnie czytanie obejmuje zawsze jakiś fragment jednej z czterech Ewangelii. Czytanie to nazywa się ewangelią. Podczas większych uroczystości ewangelia jest także często śpiewana.

Ponieważ zebrani wierzą w obecność Chrystusa w Jego słowie - powstają, słysząc zapowiedź Ewangelii. Odpowiadają wówczas &#8222Chwała Tobie, Panie”. W czasie większych świąt księga Ewangelii jest przenoszona uroczyście przy zapalonych świecach i kadzidle do miejsca jej odczytania - ambony. Po odczytaniu Ewangelii kapłan całuje księgę. Szczególny szacunek oddawany tej księdze jest wyrazem naszej czci dla Tego, którego ona głosi.

Słowo Boże chce dotrzeć do ludzi: pragnie poruszyć umysły, serca i usta. Symbolizuje to znak krzyża, który czynią wierzący na początku czytania Ewangelii - na czole, ustach i piersiach.

Zadaniem homilii - kazania jest wyjaśnienie słowa Bożego i odnoszenie go do życia wierzących. W ten sposób Kościół przekazuje to, co Biblia opowiada o ludziach, którzy przed nami doświadczyli bliskości Boga. Słuchający zostają włączeni do wielkiej „wspólnoty przekazu wiary” obu Testamentów. Jednocześnie zdobywają odwagę do odkrywania bliskości Boga, odnajdowania jej w wydarzeniach swego życia, a także do przekonywania do niej niewierzących - swoim życiem i swoimi słowami. W niedziele i święta zebrani, po wysłuchaniu i rozważeniu wyłożonego Słowa Bożego, wyznają w Credo swą wiarę w Boga i Jego zbawcze działanie.

Wszystko, co obwieszcza liturgia słowa, staje się powodem, aby za to w liturgii eucharystycznej Bogu dziękować, a także chwalić Go i uwielbiać.

Wierni uświadamiają sobie, że stanowią wielką wspólnotę, w której jeden wstawia się za drugiego. W modlitwie wiernych przedstawiają Bogu potrzeby wspólnoty, troski całego Kościoła i proszą o zbawienie świata w imieniu potrzebujących.

Także liturgia słowa wyraża dobitnie to, co miał na myśli Jezus mówiąc:
Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam ja jestem pośród nich (Mt 18, 20).

opr. mg/lb