Hasło biskupa: Ut sit in omnibus Christus primatum tenens

Jako motto swojej biskupiej posługi wybrał Ksiądz Kardynał słowa: „Aby Chrystus miał pierwszeństwo we wszystkim” (Kol 1, 18). To hasło pozostaje aktualne też obecnie. Jak Ksiądz Kardynał może teraz — jako przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan — wyjaśnić swoje biskupie zawołanie?

Właściwie rozumiem je tak samo, jak dotąd. Wybrałem takie właśnie hasło biskupie, ponieważ jestem przekonany o tym, że najgłębszy kryzys, jaki teraz przeżywamy w Kościele nie jest właściwe kryzysem Kościoła, ale jest kryzysem wiary w Chrystusa. Kryzys ten polega na tym, że wielu ludzi dostrzega w Jezusie Chrystusie Jego ludzkie cechy, widzi Go jako człowieka, nawet jako dobrego człowieka, ale dlatego właśnie ma problem z wiarą Kościoła, z tym, że Jezus Chrystus jest Jednorodzonym Synem Bożym i że Kościół opiera się na wierze w Jezusa Chrystusa.

Wybrałem na moje hasło biskupie to zdanie z Listu do Kolosan, bo Kościół bez Chrystusa nie ma żadnego sensu i Chrystus musi mieć we wszystkim pierwszeństwo. To przekonanie pozostaje dla mnie aktualne oczywiście także w dziedzinie ekumenizmu, ponieważ jestem przekonany o tym, że możemy zbliżyć się do siebie pod warunkiem, że wspólnie pogłębimy naszą wiarę w Jezusa Chrystusa. Im bardziej zbliżymy się zatem do Chrystusa, tym bardziej przybliżymy się do siebie wzajemnie, dlatego że zdecydowaną wolą Pana jest, aby [Jego uczniowie] byli jedno
(J 17, 22). Z tej też racji dla ekumenizmu nie ma w ogóle żadnej alternatywy, o ile chcemy pozostać wiernymi woli naszego Pana. Z tej też racji, teraz kiedy przypadło mi ponosić odpowiedzialność za dialog ekumeniczny Kościoła, jestem także bardzo wdzięczny za to moje hasło biskupie: Ut sit in omnibus Christus primatum tenens.

Każdy biskup, oprócz swojego zawołania biskupiego ma także swój herb. Kiedy patrzymy na herb Księdza Kardynała, to naszą uwagę przyciągają najpierw trzy drewniane łyżki kucharskie połączone z trójlistną zieloną gałązką. Oprócz tego w centralnym miejscu herbu można jeszcze dostrzec gołąbka pokoju. Czy te elementy herbu biskupiego — szczególnie owe łyżki — mają coś wspólnego z etymologią nazwiska Koch, które po polsku znaczy kucharz?

Tak, rzeczywiście te łyżki kucharskie nawiązują do mojego nazwiska. Jest rodzina Kochów z jedną łyżką kucharską w herbie, z dwoma lub z trzema. W moim herbie biskupim mam jeszcze symbol diecezji bazylejskiej; laskę pasterską, która jest herbem Bazylei. Kiedy zostałem powołany do pracy w Rzymie i mianowany najpierw arcybiskupem, a potem kardynałem, postanowiłem zachować mój herb biskupi, ponieważ przybyłem przecież tutaj, do Rzymu jako były biskup Bazylei. Z drugiej strony chciałem też jakoś w szczególny sposób zaznaczyć ekumeniczny charakter mojej posługi, dlatego zdecydowałem się do mojego herbu dodać jeszcze białego gołąbka z zieloną gałązką dla wyrażenia tego, że istota posługi ekumenicznej polega na służbie na rzecz pokoju między chrześcijanami i między Kościołami. Nie znalazłem żadnego lepszego znaku na wyrażenie tej prawdy. Nie chciałem też powtarzać w moim herbie ani symboliki Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, ani Światowej Rady Kościołów.

Ksiądz Kardynał ma swój herb. Herby miewają także rodziny arystokratyczne i szlacheckie. W tych kręgach jest to rzeczą powszechną. Ksiądz Kardynał pisał kiedyś o tym, że także my, wszyscy chrześcijanie jesteśmy w pewnym sensie arystokratami, bo nasze życie można określić przy pomocy przyimków używanych przez arystokratyczne rody: „von” (od) i „zu” (do). Także nasze życie można określić mianem: od urodzin do śmierci.

Rzeczywiście, my żyjemy, rzec można: od i do. Żyjemy od urodzin do śmierci i od kołyski do grobu; na tym polega w pewnym sensie nasza chrześcijańska arystokratyczna natura, z tym tylko założeniem, że jest to arystokracja w sensie teologicznym, a nie w sensie genealogicznym.

Kard. Kurt Koch, ks. Robert Biel, Symfonia jedności
Copyright by Wydawnictwo Archidiecezji Lubelskiej „Gaudium”, Lublin 2015
ISBN 978-83-7548-296-6

opr. mg/mg