Bł. Augustyn Thevarparampil "Kunjachan"

Augustyn Thevarparampil przyszedł na świat jako najmłodsze z pięciorga dzieci 1 kwietnia 1891 r. w Ramapuram w indyjskim stanie Kerala, na terenie syromalabarskiej diecezji Palai. Po ukończeniu szkoły podstawowej wstąpił do niższego seminarium duchownego w Changacherry, a następnie do wyższego w Puthenpally. 17 grudnia 1921 r. przyjął święcenia kapłańskie, po czym przez rok pracował jako wikariusz w Ramapuramie, a następnie przez trzy lata w Kadanadzie. Kłopoty ze zdrowiem spowodowały, że musiał wrócić do rodzinnej miejscowości na wypoczynek. Wówczas zdecydował się rozpocząć pracę duszpasterską wśród nowo ochrzczonych, tzw. dalitów, ludzi nie należących do żadnej kasty, najuboższych i zepchniętych na margines społeczny. Spędził wśród nich prawie czterdzieści lat, służąc im aż do śmierci. Ze względu na niski wzrost podopieczni nazywali go Kunjachan — «mały ksiądz».

Dalitowie żyli w bardzo trudnych warunkach, ponieważ byli dyskryminowani. Należeli do grupy tzw. «nietykalnych»; wszyscy byli analfabetami i musieli wykonywać najcięższe niewolnicze prace. Ich duszpasterz ks. Augustyn był prostym, skromnym kapłanem diecezjalnym. Nie wyróżniał się żadnymi specjalnymi zdolnościami. Odwiedzał swych podopiecznych w domach i miejscach pracy i mówił im o Bogu. Do pomocy miał tylko jednego katechistę. Mimo ogromnych trudności i sprzeciwu ze strony przedstawicieli wyższych kast, a nawet innych chrześcijan udało mu się pozyskać dla wiary ponad pięć tysięcy osób.

Nawiązywał bliskie kontakty z osobami, którym służył, znał wszystkich po imieniu. Zostawił trzy tomy notatek, zawierających szczegółowe informacje na temat dalitów: dat ich urodzin, ślubów, śmierci, stopnia pokrewieństwa. Troszczył się nie tylko o duchowy rozwój podopiecznych, lecz również o ich awans społeczny, postęp kulturowy i rozwój umysłowy. Ze spokojem i pokorą znosił przeciwności. Nie dał się zastraszyć, gdy rząd odmówił uznania praw dalitów nawróconych na chrześcijaństwo. Źródłem siły była dla niego modlitwa przed Najświętszym Sakramentem i żywe nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny. Zmarł w Ramapuram 16 października 1973 r.

Grób Kunjachana, cieszącego się opinią świętości jeszcze za życia, stał się szybko miejscem pielgrzymek. Proces kanonizacyjny rozpoczął się w 1987 r. W czerwcu 2004 r. Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych w obecności Jana Pawła II wydała dekret o heroiczności jego cnót.

opr. mg/mg