"Zawierzyć sercu Jezusa" (fragmenty pracy zbiorowej pod red. Władysława Kubika)
|
Praca zbiorowa pod redakcją Władysława Kubika SJ ZAWIERZYĆ SERCU JEZUSA |
Szczęść Boże, witam Państwa bardzo serdecznie.
Jestem rektorem tej uczelni, więc jako gospodarz tego miejsca chciałem Państwa bardzo serdecznie przywitać i pozdrowić, i przy tej okazji życzyć owocnych obrad.
Mamy okrągły jubileusz, 90. rocznicę konsekrowania naszej Bazyliki, czyli jakby oficjalnego ukonstytuowania tego miejsca, jako głównego ośrodka „odpustowego” — że tak powiem — dla oddawania czci Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Jak wiemy, zbiegło się to z początkiem odrodzenia się naszego państwa po rozbiorach. Cały wysiłek budowy tej Bazyliki, który podjęli jezuici z pomocą bardzo wielu ludzi z całego kraju, był w dużym stopniu wotum za odzyskanie niepodległości, za opiekę Pana Jezusa nad naszym narodem, który przez tyle dziesięcioleci był rozbity i sponiewierany. Wten sposób Bazylika ta stała się niejako narodowym sanktuarium czci Bożego Serca.
Te pobożne myśli to jedno, ale ponadto wiara domaga się również rozumowania, refleksji dbającej o to, by ta wiara się nie spłyciła, nie sfanatyzowała. Na wielu przykładach w świecie widzimy, że to łatwo zdarzyć się może, wśród ludzi religijnych, chrześcijan, lub też innych. Z tego powodu sensowną rzeczą jest nie tylko modlenie się do Pana Jezusa, nie tylko czczenie Serca Jezusa, ale również refleksja nad tym, rozważanie podstaw tego kultu pod wszystkimi możliwymi aspektami. Oczywiście w czasie tego sympozjum nie rozważycie Państwo w wyczerpujący sposób tych wszystkich aspektów, ale od czegoś trzeba zacząć.
Chciałem przywitać bardzo serdecznie na tym sympozjum najpierw Ojca Prowincjała Andrzeja łukawskiego ze Zgromadzenia Najświętszych Serc Jezusa i Maryi, oraz naszego Prowincjała, Ojca Wojciecha Ziółka, przełożonego jezuickiej Prowincji Polski Południowej, który za chwilę wprowadzi nas w temat tego sympozjum.
Pragnę oddać teraz głos Ojcu Władysławowi Kubikowi, dziękując mu równocześnie za zorganizowanie tego sympozjum. On też poprowadzi ciąg dalszy tego spotkania.
opr. ab/ab