Rozważanie podczas modlitwy "Anioł Pański" 30.1.2011
Drodzy bracia i siostry!
W Ewangelii dzisiejszej, czwartej niedzieli okresu zwykłego czytamy pierwsze wielkie przemówienie, które Pan kieruje do ludzi, zgromadzonych na łagodnych wzgórzach wokół Jeziora Galilejskiego. «Jezus, widząc tłumy — pisze św. Mateusz — wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył usta i nauczał ich» (5, 1-2). Jezus, jako nowy Mojżesz, «zajmuje miejsce na 'katedrze', jaką jest Góra» (Jezus z Nazaretu, Kraków 2007, s. 66), i nazywa «błogosławionymi» ludzi ubogich duchem, zasmuconych, miłosiernych, odczuwających głód sprawiedliwości, czystych sercem, prześladowanych (por. Mt 5, 3-10). Nie jest to jakaś nowa ideologia, ale nauczanie, które pochodzi z wysoka i dotyczy kondycji ludzkiej, właśnie tej, którą Pan, wcielając się, zechciał przyjąć, aby zbawić człowieka. Dlatego «Jezus kieruje swe Kazanie na Górze do całego świata, ku teraźniejszości i przyszłości (...) i można je zrozumieć i przeżywać tylko przez naśladowanie Jezusa i towarzyszenie Mu w drodze» (Jezus z Nazaretu, s. 69). Błogosławieństwa są nowym programem życia, pomagającym uwolnić się od fałszywych wartości świata i otworzyć się na prawdziwe dobra, teraźniejsze i przyszłe. Gdy bowiem Bóg pociesza, zaspokaja głód sprawiedliwości, ociera łzy smutku, oznacza to, że poza odczuwalnym wynagradzaniem każdemu otwiera królestwo nieba. «Błogosławieństwa są realizacją Krzyża i Zmartwychwstania w egzystencji uczniów» (tamże, s.72). Odzwierciedlają one życie Syna Bożego, który daje się prześladować i wzgardzić aż po skazanie na śmierć, aby ludzie mogli być zbawieni.
Starożytny pustelnik pisze: «Błogosławieństwa są darem Boga i winniśmy okazywać Mu za nie wielką wdzięczność, i za korzyści, jakie z nich wypływają, to znaczy królestwo niebieskie w przyszłym wieku, pociechę tutaj, pełnię wszelkich dóbr i miłosierdzie od Boga (...) jednym słowem, abyśmy się stali obrazem Chrystusa na ziemi» (Piotr z Damaszku w Filokalia, t. 3, Torino 1985, s.79). Komentarzem do Ewangelii Błogosławieństw jest sama historia Kościoła, dzieje świętości chrześcijańskiej, gdyż — jak pisze św. Paweł — «Bóg wybrał (...), co niemocne, aby mocnych poniżyć; i to, co nieszlachetnie urodzone według świata oraz wzgardzone, i to, co [w ogóle] nie jest, wyróżnił Bóg, by to, co jest, unicestwić» (1 Kor 1, 27-28). Dlatego Kościół nie boi się ubóstwa, wzgardy, prześladowań w społeczeństwie często pociąganym przez dobrobyt materialny i władzę doczesną. Św. Augustyn przypomina nam, że «nie wystarcza cierpieć zła, ale trzeba znosić je ze względu na imię Jezusa, nie tylko ze spokojną duszą, ale także z radością» (De sermone Domini in monte, I 5, 13: CCL 35, 13).
Drodzy bracia i siostry, wzywajmy Maryję Pannę, Błogosławioną z samej swej istoty, prosząc Ją o siłę w szukaniu Pana (por. So 2, 3) i w nieustannym postępowaniu za Nim z radością drogą Błogosławieństw.
W tę niedzielę obchodzony jest Światowy Dzień Chorych na Trąd, ustanowiony w latach 50. ubiegłego wieku z inicjatywy Raoula Follereau i uznany oficjalnie przez ONZ. Chociaż trąd jest w fazie zaniku, to niestety choroba ta wciąż jeszcze dotyka wiele osób znajdujących się w wielkiej nędzy. Zapewniam wszystkich chorych o mojej specjalnej modlitwie, którą obejmuję również tych, którzy na różne sposoby im pomagają, angażując się w walkę z chorobą Hansena.
W najbliższych dniach w różnych krajach Dalekiego Wschodu będzie obchodzony radośnie, zwłaszcza w kręgu rodziny, nowy rok księżycowy. Wszystkim tym wielkim narodom z serca życzę pogody ducha i pomyślności.
Dziś przypada także Międzynarodowy Dzień Modlitw o Pokój w Ziemi Świętej. Wraz z łacińskim patriarchą Jerozolimy i kustoszem Ziemi Świętej zachęcam wszystkich, aby modlili się do Pana, żeby zjednoczył umysły i serca w konkretnych planach pokoju.
Z radością pozdrawiam chłopców i dziewczęta z Akcji Katolickiej diecezji rzymskiej, którym towarzyszy kardynał wikariusz Agostino Vallini. Drogie dzieci, również w tym roku przybyłyście licznie na zakończenie waszej «Karawany Pokoju», której mottem było: «Liczymy na pokój!» Wysłuchajmy teraz przesłania, które odczytają wasi przyjaciele, stojący obok mnie.
po polsku:
Moją myśl i słowo pozdrowienia kieruję do wszystkich Polaków. Ewangelia dzisiejszej Mszyśw. wspomina Kazanie Jezusa na Górze. Osiem Błogosławieństw to fundament moralności nowego człowieka, program życia uczniów i wyznawców Chrystusa; to nowy wymiar relacji i wzajemnych odniesień. Zachęcając do realizacji tego programu, skierowanego do każdego z nas, z serca wszystkim błogosławię.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (3/2011) and Polish Bishops Conference