Przemówienie podczas spotkania prawosławnym arcybiskupem Cypru Chryzostomem II - podróż apostolska Benedykta XVI na Cypr 4-6.06.2010
Wielce Błogosławiony!
[Witam Wielce Błogosławionego z braterską miłością w zmartwychwstałym Panu i dziękuję za miłe słowa powitania.]
Z wdzięcznością wspominam wizytę Wielce Błogosławionego w Rzymie, która miała miejsce przed trzema laty, i cieszę się, że dzisiaj znów się spotykamy w umiłowanej ojczyźnie Wielce Błogosławionego. Za pośrednictwem Wielce Błogosławionego pozdrawiam Święty Synod, wszystkich kapłanów, diakonów, mnichów, mniszki i wiernych świeckich Kościoła na Cyprze. Pragnę przede wszystkim wyrazić wdzięczność za gościnność, okazaną wielkodusznie przez Kościół na Cyprze Międzynarodowej Komisji Mieszanej ds. Dialogu Teologicznego, której zebranie odbyło się w zeszłym roku w Pafos. Jestem wdzięczny również za wsparcie, którego Kościół na Cyprze zawsze udziela sprawie dialogu poprzez swoje jasne i otwarte wystąpienia. Niech Duch Święty prowadzi i wspiera to wielkie kościelne przedsięwzięcie, które ma na celu przywrócenie pełnej i widzialnej komunii Kościołów Wschodu i Zachodu, komunii, która musi być przeżywana w wierności Ewangelii i tradycji apostolskiej oraz szanować autentyczne tradycje Wschodu i Zachodu, a także być otwarta na różnorodność darów, którymi Duch buduje Kościół w jedności, świętości i pokoju.
Ten duch braterstwa i komunii znalazł wyraz również w wielkodusznych darach materialnych, które Wielce Błogosławiony przesłał w imieniu Kościoła na Cyprze osobom poszkodowanym w zeszłorocznym trzęsieniu ziemi w L'Aquili, niedaleko Rzymu, a których potrzeby leżą mi na sercu. W takim samym duchu łączę się z Wielce Błogosławionym w modlitwie za wszystkich mieszkańców Cypru, aby z Bożą pomocą znaleźli mądrość i siłę, potrzebne do wspólnego poszukiwania rozwiązań istniejących jeszcze problemów, angażowali się na rzecz pokoju i pojednania i budowali dla przyszłych pokoleń społeczeństwo nacechowane szacunkiem dla praw wszystkich ludzi, również niezbywalnych praw do wolności sumienia i wyznania.
Cypr jest tradycyjnie uważany za część Ziemi Świętej, a sytuacja ciągłego konfliktu na Bliskim Wschodzie musi budzić niepokój wszystkich uczniów Chrystusa. Nikt nie może pozostać obojętny na potrzebę wspierania na wszelkie możliwe sposoby chrześcijan mieszkających w tym udręczonym regionie, ażeby ich starożytne Kościoły mogły żyć w pokoju i cieszyć się dobrobytem. Dla chrześcijańskich wspólnot na Cyprze wdzięczną dziedziną współpracy ekumenicznej może być wspólna modlitwa, a także współdziałanie na rzecz pokoju, pojednania i stabilizacji na obszarach pobłogosławionych przez ziemską obecność Księcia Pokoju.
W tym duchu jeszcze raz dziękuję za braterskie przyjęcie i zapewniam o modlitwie w intencji Wielce Błogosławionego oraz całego duchowieństwa i wiernych Kościoła na Cyprze.
X
[Niech radość zmartwychwstałego Pana zawsze będzie z wami!]
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (8-9/2010) and Polish Bishops Conference