Misja i odwaga w głoszeniu prawdy

Benedykt XVI

Misja i odwaga w głoszeniu prawdy

15 IX 2012 — Wizyta w patriarchacie ormiańskiego Kościoła katolickiego w Bzommarze

Wczesnym popołudniem Ojciec Święty udał się do klasztoru Matki Bożej w Bzommarze — siedziby patriarchatu ormiańskiego Kościoła katolickiego — znajdującego się w odległości 5 km od nuncjatury apostolskiej w Harissie. Po powitaniu przez patriarchę Nersesa Bedrosa XIX Tarmouniego Papież poświęcił figurę założyciela klasztoru mnicha Hakopa, a następnie spożył obiad z patriarchami i biskupami Libanu oraz członkami Rady Specjalnej Synodu Biskupów poświęconego Bliskiemu Wschodowi, do których wygłosił następujące przemówienie:

Wielce Błogosławiony, czcigodni Patriarchowie, drodzy Bracia w biskupstwie i kapłaństwie, drodzy Członkowie Rady Specjalnej Synodu Biskupów poświęconego Bliskiemu Wschodowi oraz Synodu ormiańskiego Kościoła katolickiego, drodzy Seminarzyści, Bracia i Siostry w Chrystusie!

Wyrażam głęboką wdzięczność patriarsze Nersesowi Bedrosowi za zaproszenie i skierowane do mnie słowa, a także przełożonemu tego domu. Serdecznie pozdrawiam wszystkich zaproszonych.

Opatrzność Boża pozwoliła nam spotkać się w tym klasztorze w Bzommarze, tak bardzo znaczącym dla katolickiego Kościoła ormiańskiego. Mnich Hakop, mający przydomek Meghapart (grzesznik), jest dla nas wzorem modlitwy, oderwania się od dóbr materialnych i wierności Chrystusowi Odkupicielowi. Przed pięciuset laty doprowadził on do wydrukowania Księgi Piątkowej, budując w ten sposób pomost między chrześcijańskim Wschodem a Zachodem. W jego szkole możemy nauczyć się poczucia misji, męstwa prawdy oraz wartości braterstwa w jedności. Za chwilę wzmocnimy nasze siły tym posiłkiem, przygotowanym z miłością i wielkodusznie ofiarowanym; w tych okolicznościach mnich Hakop przypomina nam również, że w naszych sercach powinno być zawsze pragnienie tego, co duchowe, i dążenie do wieczności. Albowiem «nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych» (Mt 4, 4).

Drodzy przyjaciele, przez wstawiennictwo świętych apostołów Bartłomieja i Tadeusza, św. Grzegorza Oświeciciela prośmy Pana, aby błogosławił wspólnocie ormiańskiej, ciężko doświadczonej na przestrzeni wieków, i aby posłał na swoje żniwo wielu świętych robotników, którzy ze względu na Chrystusa byliby zdolni do przemieniania oblicza naszych społeczeństw, uzdrawiania rozdartych serc i przywracania odwagi, mocy i nadziei zrozpaczonym. Dziękuję!

opr. mg/mg