Przemówienie do członków Drogi Neokatechumenalnej 12.01.2006
12 stycznia Ojciec Święty przyjął w Auli Pawła VI 10 tys. członków Drogi Neokatechumenalnej. Podczas spotkania wręczył krzyże misyjne ponad 200 wielodzietnym rodzinom, które udają się na misje do krajów niechrześcijańskich i do środowisk zdechrystianizowanych. «Rodziny te — powiedział Papież — wyjeżdżają bez wielkiego wsparcia ze strony ludzi, lecz liczą przede wszystkim na pomoc Bożej Opatrzności. Drogie rodziny, dzięki życiowym doświadczeniom możecie dawać świadectwo, że Pan nie opuszcza tych, którzy Mu zawierzają. Nie ustawajcie w szerzeniu Ewangelii życia».
Drodzy Bracia i Siostry!
Z serca dziękuję za waszą wizytę, która daje mi sposobność, by przekazać specjalne pozdrowienia także pozostałym członkom Drogi Neokatechumenalnej, istniejącej w tak wielu częściach świata. Obejmuję myślą każdego z obecnych, poczynając od czcigodnych kardynałów, biskupów i kapłanów. Pozdrawiam odpowiedzialnych za Drogę Neokatechumenalną: pana Kika Argüella, któremu dziękuję za skierowane do mnie w waszym imieniu słowa, panią Carmen Hernández i o. Maria Pezziego. Pozdrawiam seminarzystów, młodzież, a w szczególności rodziny, które przygotowują się do przyjęcia specjalnego «posłania» misyjnego, aby udać się do różnych krajów, przede wszystkim w Ameryce Łacińskiej.
To zadanie wchodzi w zakres nowej ewangelizacji, w której niezwykle ważną rolę odgrywa właśnie rodzina. Prosiliście, aby potwierdził to Następca Piotra, jak uczynił to już mój czcigodny poprzednik Jan Paweł II 12 grudnia 1994 r., bowiem waszą działalność apostolską pragniecie prowadzić w sercu Kościoła, w całkowitej zgodności z jego wskazaniami i w jedności z Kościołami partykularnymi, w których będziecie działać, wykorzystując w pełni bogactwo charyzmatów, jakie Pan wzbudził za pośrednictwem inicjatorów Drogi. Umiłowane rodziny, krzyż, który otrzymacie, będzie waszym nieodłącznym towarzyszem w drodze, gdy przez swą działalność misyjną będziecie głosić, że tylko w Jezusie Chrystusie, umarłym i zmartwychwstałym, jest zbawienie. Będziecie Jego łagodnymi i radosnymi świadkami, przemierzając z prostotą i w ubóstwie drogi wszystkich kontynentów, umacniani nieustanną modlitwą i słuchaniem słowa Bożego oraz czynnym udziałem w życiu liturgicznym Kościołów partykularnych, do których jesteście posłani.
Na doniosłe znaczenie liturgii, a w szczególności Mszy św. w ewangelizacji wielokrotnie wyraźnie wskazywali moi poprzednicy, a wasze wieloletnie doświadczenie może w pełni potwierdzić, że pamięć o centralnym miejscu tajemnicy Chrystusa, celebrowanej w liturgii, odgrywa szczególną i nieodzowną rolę w tworzeniu żywych i trwałych wspólnot chrześcijańskich. Pragnąc dopomóc Drodze Neokatechumenalnej, aby jej działalność ewangelizacyjna, prowadzona w jedności z całym Ludem Bożym, była jeszcze bardziej skuteczna, Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów przekazała wam ostatnio w moim imieniu pewne normy dotyczące sprawowania Eucharystii, po okresie próby, na który wyraził zgodę Sługa Boży Jan Paweł II. Jestem pewien, że normy te, ujmujące to, co zawierają zatwierdzone przez Kościół księgi liturgiczne, będą przez was starannie przestrzegane. Dzięki wiernemu stosowaniu się do wszystkich wskazań Kościoła uczynicie wasz apostolat jeszcze bardziej skutecznym, w zgodzie i pełnej jedności z Papieżem i pasterzami każdej diecezji. A gdy będziecie tak postępować, Pan nadal będzie wam błogosławił obfitymi owocami duszpasterskimi.
W istocie w ostatnich latach zdołaliście wiele uczynić, i w waszych wspólnotach zrodziły się liczne powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Dziś jednak koncentrujemy naszą uwagę szczególnie na rodzinach. Ponad 200 z nich zostanie posłanych na misje; rodziny te wyjeżdżają bez wielkiego wsparcia ze strony ludzi, lecz liczą przede wszystkim na pomoc Bożej Opatrzności. Drogie rodziny, dzięki życiowym doświadczeniom możecie dawać świadectwo, że Pan nie opuszcza tych, którzy Mu zawierzają. Nie ustawajcie w szerzeniu Ewangelii życia. Wszędzie, dokądkolwiek prowadzi was wasza misja, pozwalajcie, by was oświecały dodające otuchy słowa Jezusa: «Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane», i dalej: «Nie martwcie się więc o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie martwić się będzie» (Mt 6, 33-34). Światu, który szuka ludzkich pewników i ziemskiego bezpieczeństwa, pokazujcie, że Chrystus jest mocną skałą, na której można zbudować gmach własnego życia, i że pokładana w Nim ufność nigdy nie jest nadaremna. Niech święta Rodzina z Nazaretu otacza was opieką i niech będzie dla was wzorem. Ja zapewniam o modlitwie za was i za wszystkich członków Drogi Neokatechumenalnej i każdemu udzielam Apostolskiego Błogosławieństwa.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (4/2006) and Polish Bishops Conference