Przemówienie podczas wizyty w szpitalu dziecięcym Caritasu - Betlejem - podróż do Ziemi Świętej 8-15.05.2009
Drodzy przyjaciele!
Pozdrawiam was serdecznie w imię naszego Pana Jezusa Chrystusa, «który poniósł śmierć, (...) zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami» (por. Rz 8, 34). Niech wiara w Jego zmartwychwstanie oraz Jego obietnica nowego życia przez chrzest napełni wasze serca radością w tym okresie wielkanocnym!
Jestem wdzięczny za gorące słowa powitania, które w waszym imieniu skierowali do mnie o. Michael Schweiger, prezes stowarzyszenia Kinderhilfe, Ernst Langensand, kończący swoją kadencję prezesa rady administracyjnej szpitala pediatrycznego Caritasu, i m. Erika Nobs, przełożona tutejszej franciszkańskiej wspólnoty sióstr elżbietanek z Padwy. Pozdrawiam także serdecznie abpa Roberta Zollitscha oraz bpa Kurta Kocha, reprezentujących Konferencje Episkopatu Niemiec i Szwajcarii, które wielkodusznie wspierają finansowo misję szpitala dziecięcego Caritasu.
Bożym błogosławieństwem jest dla mnie ta sposobność wyrażenia wdzięczności zarządowi, lekarzom, pielęgniarzom i personelowi szpitala pediatrycznego Caritasu za nieocenioną służbę na rzecz dzieci z regionu Betlejem i całej Palestyny, którą wciąż pełnią od ponad pięćdziesięciu lat. O. Ernst Schnydrig założył tę placówkę w przekonaniu, że niewinne dzieci zasługują na bezpieczne schronienie przed wszystkim, co może je okaleczyć na obszarze objętym konfliktem w czasie jego trwania. Dzięki ofiarności Children's Relief Bethlehem, betlejemskiego stowarzyszenia pomocy dzieciom, ten ośrodek pozostał spokojną oazą dla najbardziej bezbronnych i światełkiem nadziei na to, że miłość może wziąć górę nad nienawiścią, a pokój nad przemocą.
Młodym pacjentom i członkom ich rodzin, którzy korzystają z waszej opieki, pragnę powiedzieć po prostu: «Papież jest z wami!» Dzisiaj jest z wami fizycznie, ale duchowo codziennie towarzyszy każdemu z was myślą i modlitwą, prosząc Wszechmogącego, by otaczał was swą czułą opieką.
O. Schnydrig określił to miejsce jako «jeden z mniejszych mostów zbudowanych na drodze do pokoju». Teraz, kiedy w szpitalu liczba łóżek z czternastu wzrosła do osiemdziesięciu i każdego roku zaspokaja potrzeby tysięcy dzieci, nie jest to już most mały! Łączy ludzi różniących się pochodzeniem, językiem i religią — w imię Królestwa Bożego, Królestwa Pokoju (por. Rz 14, 17). Zachęcam was z całego serca do wytrwania w waszej misji, poprzez którą okazujecie miłosierdzie wszystkim chorym, ubogim i słabym.
W dzisiejsze święto Matki Bożej Fatimskiej chciałbym na koniec poprosić o wstawiennictwo Maryję, gdy będę udzielał apostolskiego błogosławieństwa dzieciom i wam wszystkim. Módlmy się:
Maryjo, Uzdrowienie Chorych,
Ucieczko Grzeszników, Matko Odkupiciela
— dołączamy do licznych pokoleń tych,
którzy nazywali Cię Błogosławioną.
Wysłuchaj Twoich dzieci,
kiedy wzywają Twojego imienia.
Trojgu dzieciom z Fatimy obiecałaś:
«Na koniec moje Niepokalane Serce zatriumfuje».
Niech tak się stanie!
Niech miłość zatriumfuje nad nienawiścią,
solidarność nad podziałami,
a pokój nad wszelkimi formami przemocy!
Niech Twoja miłość do Syna nauczy nas
kochać Boga całym sercem i całą duszą,
ze wszystkich sił.
Niech Bóg Wszechmogący okaże nam
swoje miłosierdzie, umocni nas swoją siłą
i nasyci wszelkim dobrem (por. Łk 1, 46-56).
Prosimy Twego Syna Jezusa,
by błogosławił te dzieci
i wszystkie dzieci, które cierpią na całym świecie.
Oby mogły się cieszyć zdrowiem ciała,
siłą umysłu i pokojem duszy.
Ale przede wszystkim — niech wiedzą,
że są kochane miłością, która nie zna granic
ani kresu, miłością Chrystusa,
przewyższającą wszelką wiedzę (por. Ef 3, 19).
Amen.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (7-8/2009) and Polish Bishops Conference