Biskupi polscy do wiernych po pielgrzymce Jana Pawła II do ojczyzny (1999)

Kochani Bracia i Siostry,

Dobiegła końca VII Pielgrzymka do Ojczyzny Ojca Świętego Jana Pawła II. Papież stanął pośród nas w tych dniach jako zwiastun nadziei i świadek miłości. Pielgrzymka ta spina i łączy duchową klamrą 20-lecie pontyfikatu Jana Pawła II, a także głębokie przeobrażenia w Polsce, jakie dzięki Jego posłudze nastąpiły na polskiej ziemi w ostatnich dwudziestu latach. Serca nas wszystkich przepełnia ogromna radość i wdzięczność. Pragniemy wspólnie z Wami, drodzy Bracia i Siostry, wyrazić Bogu nasze dziękczynienie za błogosławione owoce tej pielgrzymki.

Dziękujemy Panu za to, że w ostatnim roku przygotowania do Wielkiego Jubileuszu Chrześcijaństwa, poświęconym Bogu Ojcu, dane nam było spotkać się z Namiestnikiem Chrystusa na naszej ziemi i wspólnie z nim wielbić Boga za liczne znaki działania Jego Opatrzności w historii naszego narodu i naszym osobistym życiu. Wśród tych znaków w szczególny sposób wspominamy millennium struktur kościelnych w Polsce, czyli powstanie pierwszej metropolii w Gnieźnie, obejmującej całą ówczesną Polskę z diecezjami w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu.

Dziękujemy, że poprzez tę wizytę apostolską Ojciec Święty zechciał razem z nami przeżywać wigilię jubileuszu 2000-lecia chrześcijaństwa i że nie bacząc na trudy chciał spotkać się z jak największą liczbą swych rodaków, którzy garnęli się do niego niczym owe rzesze przychodzące do Jezusa, żeby słuchać Kazania na Górze. Jednocześnie wdzięczni jesteśmy Janowi Pawłowi II za ukazanie naszego życia w świetle ośmiu błogosławieństw, oraz Dobrej Nowiny o Bogu, który jest Miłością.

Dziękujemy za przypomnienie postaci św. Wojciecha — patrona ładu hierarchicznego Kościoła w Polsce i za ukazanie stałej aktualności jego świadectwa w życiu współczesnych uczniów Chrystusa. Patrząc z tej perspektywy, dziękujemy Ojcu Świętemu za beatyfikację 108 męczenników z okresu II wojny światowej, za beatyfikację ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego w Toruniu, za beatyfikację w Warszawie Reginy Protmann i Edmunda Bojanowskiego, oraz za kanonizację bł. Kingi w Starym Sączu.

Dziękujemy za uznanie i szacunek wyrażony przez Papieża dla przemian, jakie dokonały się w Polsce w ciągu ostatnich 10 lat.

Wdzięczni jesteśmy za podjęcie przez Ojca Świętego trudnych tematów naszego życia społeczno-politycznego, problemów ekumenizmu, odpowiedzialności za rodzinę i wychowanie młodego pokolenia.

Wielokrotnie doświadczaliśmy miłości Ojca Świętego do Jego i naszej Ojczyzny oraz do każdego człowieka. W słowach, gestach oraz w ofiarnym znoszeniu trudów pielgrzymowania i cierpień fizycznych przez Jana Pawła II dostrzegliśmy rysy miłości Dobrego Pasterza, który daje życie za owce swoje. (...)

W słowach: «Zostań z nami», które wielokrotnie powtarzaliśmy Ojcu Świętemu, odzwierciedlała się poniekąd nasza tęsknota za Bogiem. Pragniemy nadal doświadczać obecności Boga pośród nas, pragniemy trwać w modlitwie przy Ojcu Świętym w jedności z całym Kościołem i codziennie obdarzać się wzajemnie dobrocią, tak jak czyniliśmy to w dniach papieskiej pielgrzymki.

Dziękując Panu Bogu za to niezwykłe poruszenie naszych serc, za wszystkie dary pielgrzymowania Jana Pawła II, które przyniosą owoce teraz i w nadchodzącym trzecim tysiącleciu chrześcijaństwa, pragniemy modlić się o umiejętność odczytania i podjęcia natchnień Ducha Świętego, które otrzymaliśmy podczas wizyty Ojca Świętego. Oby ziarno, które zostało wrzucone w glebę naszych serc przyniosło owoc stokrotny. (...)

W kręgu rodziny, w gronie przyjaciół, we wspólnotach i stowarzyszeniach kościelnych pochylmy się ponownie nad Ewangelią ośmiu błogosławieństw. Zachęcamy Was także do lektury tekstów przemówień papieskich i do pogłębionej refleksji nad ukazanym w nich ideałem człowieka żyjącego na co dzień duchem tychże błogosławieństw. (...)

Zanośmy też do dobrego Boga nieustanną modlitwę za Ojca Świętego Jana Pawła II, aby dane mu było przeprowadzić świat w trzecie tysiąclecie chrześcijaństwa.

Niech Bóg błogosławi wszystkim, którzy trudzili się, aby godnie przyjąć w naszej Ojczyźnie Piotra naszych czasów. Niech Duch Święty wspiera tych, którzy czują się wezwani, aby pójść za nim.

Warszawa, 23 czerwca 1999 r.

Z serca Wam błogosławimy:
Kardynałowie, Arcybiskupi i Biskupi
obecni na 301. Zebraniu Plenarnym
Konferencji Episkopatu Polski