Pokój tobie, Hiszpanio!

Jan Paweł II

Pokój tobie, Hiszpanio!

3 maja 2003 — Madryt. Ceremonia powitalna na lotnisku

Na międzynarodowym lotnisku Barajas w Madrycie Ojca Świętego powitali przedstawiciele najwyższych władz kościelnych i państwowych, m.in. arcybiskup Madrytu i przewodniczący Konferencji Episkopatu Hiszpanii kard. Antonio María Rouco Varela, król Juan Carlos I i królowa Sofia, premier José María Aznar. Po przemówieniu powitalnym króla głos zabrał Jan Paweł II, który wyraził przekonanie, że Hiszpania wniesie do wspólnoty europejskiej swoje bogate dziedzictwo kulturowe, historyczne i katolickie.

Ich Królewskie Wysokości, Księża Kardynałowie, Panie Premierze, szanowni Przedstawiciele Władz, Biskupi, drodzy Bracia i Siostry!

1. Z ogromnym wzruszeniem przybywam znów do Hiszpanii. Jest to moja piąta podróż apostolska do tego szlachetnego i umiłowanego kraju. Bardzo serdecznie pozdrawiam wszystkich obecnych tutaj oraz tych, którzy uczestniczą w tej uroczystości za pośrednictwem radia i telewizji, i z całego serca kieruję do nich słowa zmartwychwstałego Pana: «Pokój wam».

Każdemu z was życzę pokoju, jaki tylko Bóg może nam dać, za pośrednictwem Jezusa Chrystusa; pokoju, będącego owocem sprawiedliwości, prawdy, miłości, solidarności; pokoju, którym narody cieszą się tylko wówczas, gdy wypełniają nakazy prawa Bożego; pokoju, który pozwala ludziom i narodom poczuć się braćmi.

Pokój tobie, Hiszpanio!

2. Dziękuję Jego Wysokości królowi Juanowi Carlosowi I za przybycie tutaj wraz z królową, a w szczególności za skierowane do mnie w imieniu narodu hiszpańskiego słowa powitania. Dziękuję również obecnemu tu premierowi rządu oraz pozostałym przedstawicielom władz cywilnych i wojskowych i wyrażam im uznanie za współpracę przy przygotowywaniu poszczególnych etapów tej wizyty.

Serdecznie pozdrawiam kard. Antonia Marię Rouco Varelę, arcybiskupa Madrytu i przewodniczącego Konferencji Episkopatu Hiszpanii, księży kardynałów, arcybiskupów i biskupów, kapłanów, osoby konsekrowane i pozostałych wiernych, tworzących prawie dwutysiącletnią wspólnotę katolicką tego kraju. Jesteście ludem Bożym pielgrzymującym w Hiszpanii! Ludem, który w ciągu swej historii dał jakże liczne dowody miłości Boga i bliźniego, wierności Kościołowi i papieżowi, szlachetności uczuć i dynamizmu apostolskiego. Wszystkim dziękuję za tak serdeczne przyjęcie.

3. Jutro z radością ogłoszę świętymi pięciu synów tej ziemi. Potrafili oni przyjąć wezwanie Jezusa Chrystusa: «Będziecie moimi świadkami», i głosili Go swym życiem, a także przez swą śmierć. W tej historycznej chwili są oni światłem na naszej drodze, pozwalającym z odwagą przeżywać wiarę, pogłębiać miłość bliźniego i z nadzieją w dalszym ciągu budować społeczeństwo, dbając o zgodne współżycie i moralny oraz ludzki rozwój każdego obywatela. Zawsze z dużym zainteresowaniem śledzę wydarzenia w Hiszpanii. Z zadowoleniem stwierdzam, że dokonuje się w niej postęp, który ma na celu dobrobyt wszystkich. Proces rozwoju danego narodu musi opierać się na autentycznych i trwałych wartościach, które służą dobru każdej osoby, mającej swe prawa i obowiązki, od pierwszej chwili jej życia i przyjęcia w rodzinie oraz na kolejnych etapach wchodzenia w życie społeczne i uczestniczenia w nim.

Dziś po południu spotkam się z młodzieżą i mam nadzieję, że będę mógł nawiązać kontakt z tymi, którzy mają kształtować nowe czasy. Pokładam w nich pełną ufność i jestem pewien, że zależy im na tym, by nie zawieść Boga ani Kościoła, ani społeczeństwa, z którego się wywodzą.

4. W tych ważnych dla konsolidacji zjednoczonej Europy chwilach pragnę przypomnieć słowa, którymi żegnałem się w Santiago de Compostela, kończąc mą pierwszą podróż apostolską do ziemi hiszpańskiej, w listopadzie 1982 r. Tam, przypominając Europie o jej bogatych i głębokich korzeniach chrześcijańskich, skierowałem do niej pełne miłości wezwanie: «Europo, odnajdź samą siebie. Bądź sobą. Ożywiaj swoje korzenie!» Jestem pewien, że Hiszpania wniesie bogate dziedzictwo kulturowe i historyczne swych katolickich korzeni oraz własne wartości w integrację Europy, która wywodząc się z różnorodnych kultur i szanując tożsamość państw członkowskich, dąży do jedności opartej na kryteriach i zasadach, w których dominującą rolę odgrywa integralne dobro jej obywateli.

5. Modlę się usilnie do Pana o owocny, stabilny i trwały pokój dla Hiszpanii i dla całego świata, jak również o zgodne współżycie, we wspaniałej i bogatej różnorodności narodów i miast.

Za wstawiennictwem Dziewicy Niepokalanej i św. Jakuba apostoła niech Bóg błogosławi Hiszpanii!

opr. mg/mg