Przemówienie podczas wizyty w kaplicy nawrócenia św. Pawła - Damaszek, 7.05.2001 (Podróż do Grecji, Syrii i na Maltę, 4-9.05.2001)
W poniedziałek rano 7 maja Ojciec Święty odwiedził niewielką kaplicę w Damaszku, upamiętniającą nawrócenie św. Pawła. Po krótkiej modlitwie skierował do grupy wiernych świeckich i zakonników krótkie pozdrowienie.
Drodzy Bracia i Siostry!
Witam ojców franciszkanów z Kustodii Ziemi Świętej, którym powierzono opiekę nad tym miejscem, oraz obecnych tu dzisiaj zakonników i wiernych świeckich. Z radością wspominam z wami apostoła Pawła w tym domu, wzniesionym na życzenie mego poprzednika papieża Pawła VI, przechowującym skarbiec wiary, duchowości i misyjnego żaru Apostoła Narodów, który na drodze do Damaszku przyjął światło Chrystusa. Odkrywszy całą prawdę, apostoł Paweł przeżył najpierw trzy dni w ciszy i mroku wiary, zanim został ochrzczony, odnalazł miejscową wspólnotę chrześcijańską i wyruszył, aby głosić Ewangelię. Zadaniem ośrodka jest proponowanie Pawłowej duchowości ludziom, którzy pragną zastanowić się głębiej nad swoim chrześcijańskim życiem, aby pełniej przeżywać swój chrzest i swoje powołanie w Kościele. Apostoł Paweł przypomina nam, że początkiem misji jest przyjęcie światła Chrystusa, który udziela nam pełni objawienia, a także milcząca i pełna miłości kontemplacja Bożych tajemnic oraz pokorna i ufna akceptacja misji powierzonej przez Kościół.
Oby ludzie, którzy korzystają z duchowej przestrzeni, jaką stwarza ten dom, szli każdego dnia śladami Apostoła Narodów! Z Apostolskim Błogosławieństwem.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (7-8/2001) and Polish Bishops Conference