Dar Boży dla naszych czasów

Nieprzypadkowo w II Niedzielę Wielkanocną, 30 kwietnia 2000 Roku Jubileuszowego, ochodzoną wówczas w Polsce oficjalnie od 5 lat jako Święto Miłosierdzia Bożego, Ojciec Święty Jan Paweł II wyniósł na ołtarze polską mistyczkę Siostrę Faustynę Kowalską ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Siostrze Faustynie przekazał Chrystus orędzie swojego miłosierdzia oraz polecił ogłosić je całemu światu.

„Doznaję dziś naprawdę wielkiej radości, ukazując całemu Kościołowi jako dar Boży dla naszych czasów życie i świadectwo Siostry Faustyny Kowalskiej. (...) Przez tę kanonizację pragnę dziś przekazać orędzie miłosierdzia nowemu tysiącleciu. Przekazuję je wszystkim ludziom, aby uczyli się coraz pełniej poznawać prawdziwe oblicze Boga i prawdziwe oblicze człowieka” — mówił Ojciec Święty Jan Paweł II podczas Mszy św. kanonizacyjnej na Placu św. Piotra w Rzymie. Wtedy też zapowiedział, że II Niedziela Wielkanocna „od tej pory nazywać się będzie w całym Kościele »Niedzielą Miłosierdzia Bożego«”.

Święta Siostra Faustyna Kowalska (1905—1938) dużą część swego zakonnego życia spędziła w klasztorze w Łagiewnikach, tu umarła i została pochowana. Stąd rozchodzi się na świat sława jej świętości i wielkie orędzie o miłosiernej miłości Boga do każdego człowieka. Do klasztornej kaplicy z wizerunkiem Jezusa Miłosiernego i relikwiami św. Siostry Faustyny, podniesionej przez metropolitę krakowskiego kard. Franciszka Macharskiego do rangi Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, od lat przybywają pielgrzymi z kraju i zagranicy. Z roku na rok jest ich coraz więcej, a od czasu kanonizacji s. Faustyny — wprost niezliczone rzesze. Aby miejsce to — zgodnie z wolą Ojca Świętego — mogło stać się stolicą kultu Miłosierdzia Bożego oraz służyć wszystkim przybywającym, Metropolita krakowski, który od ponad dwudziestu lat podejmuje starania o rozwój kultu i dzieł miłosierdzia w krakowskim Kościele, powołał fundację do rozbudowy sanktuarium, z nową bazyliką oraz zapleczem duszpastersko--socjalnym. Po trwających ponad dwa lata intensywnych pracach, wnet ukończona zostanie górna część sanktuaryjnego kościoła. Jest nadzieja, że jego poświęcenia dokona Ojciec Święty podczas zapowiedzianej na sierpień pielgrzymki do Ojczyzny.

Lekarstwo na duchowe biedy

„Spoczywa na was niezwykłe powołanie. Wybierając spośród was bł. Faustynę, Chrystus uczynił wasze zgromadzenie stróżem tego miejsca, a równocześnie wezwał do szczególnego apostolstwa Jego Miłosierdzia. Proszę Was, podejmijcie to dzieło. Dzisiejszy człowiek potrzebuje waszego głoszenia miłosierdzia; potrzebuje waszych dzieł miłosierdzia i potrzebuje waszej modlitwy o miłosierdzie”.

Słowa Ojca Świętego, skierowane do Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia podczas jego pobytu w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach 7 czerwca 1997 roku, określają charakter tego sanktuarium. Wynika on z charyzmatu św. s. Faustyny, a jego głównym zadaniem, nie jest — co może sugerować nazwa — świadczenie pomocy materialnej, ale odpowiadanie na duchowe biedy i braki człowieka. Zgromadzenie, kontynuuje posłannictwo św. s. Faustyny polegające na głoszeniu orędzia miłosierdzia przez czyn, słowo i modlitwę.

„To nie znaczy — mówi s. Elżbieta Siepak z łagiewnickiego klasztoru — że nie zajmujemy się też innymi ludzkimi niedostatkami, ale głównym kierunkiem jest miłosierdzie wobec duszy. Przecież ono jest większe i trudniejsze, sięga w wieczność człowieka”.

Ośrodek odnowy moralnej

Powstały w 1891 r. klasztor w Łagiewnikach, jako fundacja księcia Aleksandra Lubomirskiego dla dziewcząt i kobiet potrzebujących głębokiej odnowy moralnej, przez cały czas pełnił to zadanie. W 1962 r. władze państwowe odebrały zgromadzeniu zakład wychowawczy oraz część zabudowań. Kilka lat później siostry zorganizowały otwarty ośrodek dla młodzieży nieprzystosowanej. W 1989 r. zakład wychowawczy został zwrócony zgromadzeniu i funkcjonuje jako Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy. Obecnie przebywa w nim ok. 70 dziewcząt. Kierowane są tu przez sądy rodzinne, mieszkają w internacie i uczęszczają do jednej z trzech szkół ponadpodstawowych: liceum ekonomicznego, zawodowej szkoły gastronomicznej albo fryzjerskiej. Ośrodek ma charakter zamknięty.

W rozbudowującym się sanktuarium planowane jest uruchomienie specjalistycznych poradni o charakterze otwartym, w których osoby zagubione duchowo i moralnie znajdą potrzebną im pomoc. Będą tam również odpowiednie warunki socjalne dla przybywających do sanktuarium pielgrzymów.

Miłosierdzie słowem

Orędzie Miłosierdzia Bożego w sanktuarium głoszone jest w wielu językach. „Dzielimy się darem, który otrzymałyśmy od Pana Boga z przybywającymi tu pielgrzymami. Ojciec Święty powiedział w czasie kanonizacji, że jest to dar Boga dla naszych czasów, światło, które ma oświetlać drogi w trzecim tysiącleciu, znak nadziei i rękojmia zbawienia. Prowadzimy też Stowarzyszenie Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum”, erygowane przez Metropolitę krakowskiego w 1996 r.” — mówi s. Elżbieta Siepak, przewodnicząca Zarządu Stowarzyszenia. Jego zadaniem jest udział w realizacji posłannictwa św. s. Faustyny, pod kierunkiem Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Stowarzyszenie zrzesza ponad 4 tys. osób z 41 krajów świata. Formacja w pięciu językach: polskim, angielskim, niemieckim, czeskim i francuskim trwa cztery lata i prowadzona jest w potrójnym cyklu: biblijnym, życia wewnętrznego oraz duchowości według s. Faustyny.

Siostry z Łagiewnik w ubiegłym roku wygłosiły do pielgrzymów nawiedzających Sanktuarium Bożego Miłosierdzia ponad 2300 prelekcji, w tym ponad 800 w językach obcych do pielgrzymów z wielu krajów świata. Z orędziem Miłosierdzia wyjeżały do 172 parafii. Wydano 415 relikwii na wszystkie kontynenty.

W 12 programach telewizyjnych: w Polsce, Stanach Zjednoczonych, w Niemczech, Austrii i na Litwie oraz w 13 rozgłośniach radiowych zrealizowane zostały programy na temat św. Siostry Faustyny i jej posłannictwa. Tematy te podjęte zostały także w 16 tytułach prasowych, z których trzy w całości poświęcono św. Siostrze Faustynie.

Modlitwa za świat

W sanktuarium Zgromadzenie nieustannie prosi o Boże „miłosierdzie dla nas i dla całego świata”. W modlitwę sióstr włączają się ludzie, którzy przybywają do klasztornej kaplicy, aby uczestniczyć w codziennej adoracji Najświętszego Sakramentu albo o godz. 15.00 w Godzinie Miłosierdzia i wspólnie odmawiać Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Przybywa ich tak dużo, że już w dni powszednie nie mieszczą się pod dachem. Zaś przy okazji świąt i uroczystości modlą się pod gołym niebem, nierzadko w deszczu i zimnie. „Kiedy Msze św. i spowiedź będą odbywać się w nowej bazylice, a całodzienna adoracja w kaplicy Najświętszego Sakramentu, błaganie o Miłosierdzie Boże dla świata będzie się tu rozlegało przez całą dobę” — mówi s. Elżbieta.

Niezwykłym świadectwem wypraszanych tu łask są księgi próśb i podziękowań. W ubiegłym roku zapisano nimi 28 stukartkowych zeszytów formatu A4. Odzwierciedlają one duchowo-moralną kondycję współczesnego człowieka, udręczonego różnymi biedami i dolegliwościami. Do sanktuarium przychodzi obfita korespondencja. W odpowiedzi na nią z samego tylko „Faustinum” (nie licząc klasztoru oraz Fundacji) wysłanych zostało ponad 16 tys. listów, w tym ok. 1800 w językach obcych, na wszystkie kontynenty. Wpłynęło ponad 46 tys. próśb i ponad 3 tys. podziękowań za otrzymane łaski.

opr. mg/mg