Dlaczego tak ważne było zgromadzenie poświęcone ochronie nieletnich (21-24.02.2019)? Co było celem i co udało się wypracować?
Spotkanie poświęcone ochronie nieletnich, odbywające się w Watykanie, z pewnością pozostawi ślad. Z uwagi na ważne obrady nad niezbędnymi konkretnymi wskazówkami odnośnie do tego, co należy robić w obliczu plagi nadużyć, ale przede wszystkim pozostawi ślad uświadomienie sobie przez cały Kościół dramatycznych i niezmywalnych następstw poniesionych przez nieletnich, którzy byli ich ofiarami.
Głos dzieci i młodzieży, niewinnych ofiar tej ohydnej przemocy, nie pozostanie niewysłuchany. Ich wołanie przerwie barierę milczenia, która zbyt długo uniemożliwiała zrozumienie.
Pierwszym celem, w duchu osobistego świadectwa ostatnich dwóch Papieży, którzy systematycznie spotykali się z ofiarami, słuchali ich, płakali z nimi i się razem z nimi modlili, jest zatem uświadomienie sobie, że nadużycia w stosunku do nieletnich, popełnione przez księży i zakonników, są rzeczą odrażającą; czynem, który rani na zawsze duszę dzieci, chłopców i dziewczynek, powierzonych przez rodziców kapłanom, by je wychowywali w wierze. Nie chodzi w pierwszym rzędzie o kwestię praw i przepisów, ani też biurokratycznych zawiłości czy statystykę. Chodzi o to, by wysłuchać ofiar, starać się podzielić ich bolesny dramat, wziąć na siebie druzgocące rany, które zostały im zadane. Potrzebna jest zmiana mentalności, aby już nigdy więcej nikt nie udawał, że nie widzi, nie ukrywał, nie usprawiedliwiał, nie banalizował.
Po raz pierwszy temat ten będzie podjęty w kluczu globalnym, z punktu widzenia różnych doświadczeń i kultur. Pierwszego dnia głównym tematem będzie odpowiedzialność biskupów w ich misji duszpasterskiej, duchowej i prawnej. W drugim dniu mowa będzie przede wszystkim o «zdawaniu sprawy», accountability, w dyskusji nad rozwiązaniami do zastosowania zgodnie z prawem kanonicznym w osądzaniu tych przypadków, kiedy pasterze nie wywiązali się ze swojego zadania i postąpili w sposób niedbały. Wreszcie trzeci dzień będzie poświęcony zaangażowaniu na rzecz przejrzystości w wewnętrznych procedurach kościelnych, w stosunku do władz cywilnych, ale przede wszystkim przed ludem Bożym, którego wkład w działania zmierzające do tego, by miejsca uczęszczane przez nieletnich, były bezpieczne, jest niezbędny. Zakończenia prac, w niedzielę, po Mszy św. odprawianej w Sali Królewskiej, dokona Papież Franciszek.
To, co odbywa się w Watykanie, jest przede wszystkim wydarzeniem kościelnym, dialogiem między pasterzami w komunii z Następcą Piotra. Dlatego też podczas każdego spotkania odbędzie się modlitwa i słuchanie ofiar. Pierwsze trzy dni obrad zakończy liturgia pokutna, właśnie dlatego że w obliczu otchłani grzechu, i to grzechu tak ciężkiego i odrażającego, wierzący są wezwani do tego, by pokornie prosili o przebaczenie za zadanie rany ciału Kościoła i jego możliwości dawania świadectwa ewangelicznego.
Ten kolejny krok jest dla Kościoła chronologicznie ostatnim z długiej serii, rozpoczętej niespełna 20 lat temu przez wprowadzanie coraz surowszych i skuteczniejszych praw, by zwalczać plagę nadużyć. Procedury te pozwoliły zmniejszyć drastycznie liczbę przypadków, jak pokazują wszystkie publikowane ostatnio raporty — doniesienia, które się pojawiają, dotyczą bowiem w większości przypadków sprzed wielu lat, które miały miejsce przed wejściem w życie nowych przepisów.
Poprzez spotkanie, które rozpoczyna się w Watykanie, Kościół wskazuje drogę nie tylko swojej hierarchii i swoim wspólnotom, ale także podejmuje zobowiązanie i składa pełne bólu świadectwo przed całym społeczeństwem. Ochrona nieletnich jest bowiem kwestią, która dotyczy wszystkich, jak pokazują ogromne liczby nieletnich ofiar nadużyć na świecie.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (3/2019) and Polish Bishops Conference