Jezus Chrystus zadaje uczniom pytania. Pyta o to, za kogo ludzie i oni sami Go uważają. Uczniowie także pytają Jezusa. Pytań tych jest w Ewangelii bardzo dużo. Pytania o przyczynę urodzenia się człowieka niewidomym, o bezsilność wobec złego ducha, którego uczniowie nie mogli wypędzić, o to skąd wziąć chleba dla nakarmienia tysięcy ludzi, o czas ponownego przyjścia Jezusa.

Uczniowie również siebie pytają o Zbawiciela. Dzisiaj – po uciszeniu burzy na jeziorze – jesteśmy świadkami takiego pytania: „Kim On jest właściwie, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?”

Jezus Chrystus jest więc pytającym, pytanym, a także pytaniem. Jest także odpowiedzią. Znajdujemy ją w Słowie Bożym zapisanym na karach Biblii i w żywej pamięci Kościoła, czyli Tradycji oraz w sakramentach, nade wszystko w Eucharystii.

W odpowiedzi na nasze pytania jest uciszenie wewnętrznych burz oraz siła w życiowej przeprawie na drugi brzeg życia. Sternikiem w łodzi Kościoła jest sam Jezus Chrystus. On gwarantuje nam bezpieczną podróż i szczęśliwe dotarcie do celu. O ile sami nie opuścimy łodzi...