17
grudnia
niedziela
III Tydzień Adwentu
Rok liturgiczny: B/II
Pierwsze czytanie:
Iz 61, 1-2a. 10-11
Psalm responsoryjny:
Łk 1
Drugie czytanie:
1 Tes 5, 16-24
Werset przed Ewangelią:
Iz 61, 1
Ewangelia:
J 1, 6-8. 19-28

Patroni:

Liturgia na dzień 2023-12-17:

Pierwsze czytanie

Iz 61, 1-2a. 10-11
Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, abym głosił dobrą nowinę ubogim, bym opatrywał rany serc złamanych, żebym zapowiadał wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę; abym obwieszczał rok łaski Pańskiej.

«Ogromnie się weselę w Panu, dusza moja raduje się w Bogu moim, bo mnie przyodział w szaty zbawienia, okrył mnie płaszczem sprawiedliwości, jak oblubieńca, który wkłada zawój, jak oblubienicę strojną w swe klejnoty. Zaiste, jak ziemia wydaje swe plony, jak ogród rozplenia swe zasiewy, tak Pan Bóg sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość i chwała wobec wszystkich narodów».

Psalm responsoryjny

Łk 1
Łk 1, 46b-48. 49-50. 53-54 (R.: por. Iz 61, 10b)
Raduj się, duszo, w Bogu, Zbawcy moim

Wielbi dusza moja Pana *
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. *
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.

Raduj się, duszo, w Bogu, Zbawcy moim

Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, *
a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie *
nad tymi, którzy się Go boją.

Raduj się, duszo, w Bogu, Zbawcy moim

Głodnych nasycił dobrami, *
a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem, *
pomny na swe miłosierdzie.

Raduj się, duszo, w Bogu, Zbawcy moim

Drugie czytanie

1 Tes 5, 16-24
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan

Bracia:

Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie. W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was. ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie. Wszystko badajcie, a co szlachetne – zachowujcie. Unikajcie wszelkiego rodzaju zła.

Sam zaś Bóg pokoju niech uświęca was całych, aby nietknięty duch wasz, dusza i ciało bez zarzutu zachowały się na przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Wierny jest Ten, który was wzywa: on też tego dokona.

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Iz 61, 1
Alleluja, alleluja, alleluja

Duch Pański nade mną,
posłał mnie, abym głosił dobrą nowinę ubogim.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

J 1, 6-8. 19-28
Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Pojawił się człowiek posłany przez Boga – Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości.

Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem: «Kto ty jesteś? », on wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając: «Ja nie jestem Mesjaszem».

Zapytali go: «Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem?» Odrzekł: «Nie jestem». «Czy ty jesteś prorokiem?» Odparł: «Nie». Powiedzieli mu więc: «Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas wysłali? Co mówisz sam o sobie?»

Powiedział: «Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak rzekł prorok Izajasz». A wysłannicy byli spośród faryzeuszów. i zaczęli go pytać, mówiąc do niego: «Czemu zatem chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?» Jan im tak odpowiedział: «Ja chrzczę wodą. Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie, który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała».

Działo się to w Betanii, po drugiej stronie Jordanu, gdzie Jan udzielał chrztu.

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Tożsamość głosiciela

ks. Marian Machinek MSF ks. Marian Machinek MSF

Tożsamość głosiciela  

Do najpopularniejszych wyrażeń w dyskursie publicznym ostatnich lat należy niewątpliwie wyrażenie „kreowanie wizerunku”. Oznacza ono zadbanie o pozytywny i nowoczesny przekaz w mediach, dzięki któremu wizerunek osoby lub firmy stanie się atrakcyjny i ma szansę na akceptację ze strony opinii publicznej oraz związane z tym profity.

Patrząc przez pryzmat współczesnych zasad i wyobrażeń, trzeba stwierdzić, że Jan Chrzciciel zaprzepaścił wszystkie szanse, by wykreować pozytywny i atrakcyjny wizerunek swojej osoby. Wystarczyło przecież w obliczu tych wygórowanych oczekiwań pod jego adresem pozostawić pytających go kapłanów i lewitów w nieświadomości lub nawet zdecydować się na niedwuznaczne podkreślenie swojej roli i zdolności, by wywołać jeszcze większy szacunek i podziw środowiska i utrwalić swój wizerunek kogoś niezwykłego. Można by wtedy ugrać coś dla siebie, a przy okazji można by wskazywać na znaczenie Przychodzącego, oczywiście w nierozerwalnym związku z osobą tego, który Jego przyjście zapowiada.

Zamiast tego Jan zaprzecza każdemu z gotowych schematów, które podsuwają mu pytający. On chce być jedynie wysłannikiem kogoś Innego. Jan przekazuje siebie całkowicie Komuś Innemu, chce być jedynie Jego heroldem. Przez to odwraca całą uwagę od siebie i kieruje ją w stronę Tego, który ma przyjść. Sądząc tylko po ludzku, Jan traci szansę na wypromowanie swojej osoby. Ale właśnie taka postawa sprawia, że Osoba przychodzącego Zbawiciela staje się wyraźna i to na niej skupia się cała uwaga oczekujących. 

Adwent to nie tylko zadbanie o to, by samemu dostrzec Przychodzącego i przygotować się na Jego przyjęcie. To także takie usunięcie się w cień, aby nie być dla osób, z którymi żyję przeszkodą w otwarciu się na Niego. Aby przekierować ich uwagę na Niego, aby im Go nie zasłaniać. Pomyśl przez chwilę o Twoich przyzwyczajeniach związanych z używaniem mediów społecznościowych: jakie treści przesyłasz dalej swoim znajomym? Czym ich karmisz? Na co zwracasz ich uwagę? Czy czasami nie dokładasz do tej powodzi miałkich, banalnych, czasami wulgarnych treści swojej cząstki, sprawiając, że ich uwaga zostaje skierowana w każdym możliwym kierunku, tylko nie w kierunku Tego, który pragnie do nich przyjść?