Piszą dla Opoki
-
Mów mi: wuju! Czyli lewackie zideologizowanie warszawskiego ratusza
„Przypomniałem sobie tę odzywkę pana Zagłoby: Mów mi: wuju!, kiedy przeczytałem o najnowszym zarządzeniu Trzaskowskiego. Wybierany w podskokach przez mieszkańców Warszawy na prezydenta miasta, rozkazał usunąć krzyże, krzyżyki i święte obrazki z przestrzeni ratusza” – pisze felietonista Opoki o. Dariusz Kowalczyk. -
Hodowla potworów, czyli jeszcze o Eurowizji
Oglądane przedstawienie nie jest Europą, ale reprezentuje to, czym powoli się stajemy: paradą seksualnej odmienności, wybiegiem dla dziwaków, hymnem na cześć pobłądzenia i perwersji, w wielu przypadkach także zaprzeczeniem muzycznego i wizualnego gustu – pisze felietonista Opoki ks. Robert Skrzypczak. -
Ci co wiedzą lepiej. Skromny felieton pisany z prośbą o powstrzymanie się od buńczucznych osądów
Niedawna rocznica zdobycia Monte Cassino przez żołnierzy polskiego II Korpusu pod wodzą gen. Władysława Andersa była dla mnie okazją do smutnej refleksji. Zawsze kiedy wybucha debata wokół dramatycznych wydarzeń Polaków z lat II wojny światowej, pojawia się demon samonienawiści. Zawsze kogoś coś drażni i irytuje – pisze felietonista Opoki Piotr Semka. -
Nie tak jak daje świat, Ja wam daję
Walka z ubóstwem, budowanie pokoju, walka o prawa człowieka – to wszystko są ważne i szlachetne cele. Ale nie one są podstawową misją Kościoła. Są bowiem skutkami nawrócenia, powrotu do Boga i winny być podporządkowane właśnie temu pierwszemu celowi. Kościół nie może więc bezkrytycznie dialogować ze światem – pisze felietonista Opoki ks. prof. Jan Strumiłowski OCist. -
Neutralność światopoglądowa, czyli równi i równiejsi w przestrzeni publicznej
Promotorzy neutralności zezwalają łaskawie nam, chrześcijanom, mieć taki pogląd, że Bóg istnieje. Ale nie wolno nam wierzyć, że On istnieje naprawdę – ich zdaniem, Bogu, w którego wierzymy, powinno się możliwie jak najwięcej zakazać wstępu do życia publicznego – pisze felietonista Opoki o. Jacek Salij OP. -
Obłuda bez Granic. Felieton polityczno-ewangeliczny
Wystarczył Tusk, Sienkiewicz, Kierwiński i Bodnar oraz ich ludzie, którzy zajęli TVP, Polskie Radio i inne instytucje medialne, łamiąc ustawy i dobre zwyczaje, aby agenda lewicowo-liberalnej międzynarodówki doszła do wniosku, że teraz w Polsce mamy wolność i pluralizm. Obłuda bez Granic? Bo chyba nie kompletna ignorancja… – pisze felietonista Opoki o. Dariusz Kowalczyk SJ. -
Mądrość pokoleń szybko ginie, nowe nawyki szybko wchodzą w krew
Wystarczyło wyrugować dogmatyczny maoistowski komunizm, aby same mechanizmy rynkowe doprowadziły do sytuacji w której żywności jest pod dostatkiem dla każdego. Natomiast załamanie wskaźnika urodzin wywołało gwałtowne starzenie się społeczeństwa, co połączyło się z wpływami hedonistycznej i skupionej na realizowaniu własnych zachcianek kultury zachodniej na Chiny – pisze felietonista Opoki Piotr Semka. -
Konkurs Eurowizji, czyli jak chamska, bluźniercza, chrystofobiczna antykultura toczy się przez świat…
Konkurs Piosenki Eurowizji jest wydarzeniem nie tyle muzycznym, co raczej polityczno-kulturowym, albo raczej antykulturowym. Kolejne jego edycje są symbolem upadku współczesnej kultury. Obscena, ideologia i pseudo-estetyka trans/gender/LGBT, okultystyczno-satanistyczne odniesienia… I na siłę generowany entuzjazm europejskich mas – pisze felietonista Opoki o. Dariusz Kowalczyk SJ. -
Do jakiego nieba wstąpił Pan Jezus?
Postawmy sobie proste pytanie: Dokąd poszedł Pan Jezus w dniu swojego wniebowstąpienia? Owszem, Pan Jezus wręcz często mówił o swoim Ojcu, który „jest w niebie”. Zarazem jednak nie pozwalał nam wątpić w Bożą wszechobecność: „A kiedy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie” – pisze w felietonie o. Jacek Salij OP. -
Czy Żydzi potrzebują zbawienia w Chrystusie?
Nieraz słyszy się, że chrześcijaństwo narodziło się z judaizmu, podczas gdy judaizm nie jest nic winien chrześcijaństwu. Trudno o większe uproszczenie – zauważa ks. Robert Skrzypczak. Jeśli mamy przezwyciężyć trudności w dialogu chrześcijańsko-żydowskim, to nie możemy poprzestać na powtarzaniu teologicznych banałów, ale trzeba najpierw zrozumieć, w czym istotnie się różnimy. W przeciwnym razie będzie to nie rzeczywisty dialog, ale czczy „dialogizm”.
