Znaleziono 2923 wyników
Donald Trump postawił na katolika. Kim jest J.D. Vance?
Głosuje za życiem, popiera Izrael, był wychowywany w duchu ewangelikalnego konserwatyzmu. Na katolicyzm przeszedł kilka lat temu. „Większość swojego życia wierzyłem w kłamstwo, że trzeba być głupim, aby być chrześcijaninem” – mówił. Jego żona w ogóle nie jest chrześcijanką. J. D. Vance to kandydat na wiceprezydenta u boku Donalda Trumpa. Amerykańska prawica cieszy się z tego wyboru. Polaków może niepokoić jego wizja geopolityki.
Jak dobrze przeżywać post i chorobę? Nie chodzi o cierpiętnictwo, ale o dojrzewanie do przyjęcia woli Bożej
Post nie jest ani treningiem samodoskonałości, ani przejawem wegetarianizmu, ale jest zjednoczeniem z Jezusem. Podobnie jak na post można też spojrzeć na chorobę – jedno i drugie daje nam okazję do duchowego złączenia z Chrystusem, do dojrzewania w umiejętności przyjmowania woli Bożej – pisze ks. Antoni Bartoszek w komentarzu do dzisiejszej liturgii.
„Aborcja na życzenie” tylnymi drzwiami. Fundacja Grupa Proelio chce skierować rozporządzenie Leszczyny do TK
„Rozporządzenie oznacza nie tylko łamanie sumień Dyrektorów Szpitali oraz personelu medycznego, ale służy też do pozaprawnego wprowadzania „aborcji na życzenie” pod pozorem troski o zdrowie psychiczne kobiet” – alarmuje fundacja Grupa Proelio i apeluje do prezydenta oraz posłów o skierowanie go do Trybunału Konstytucyjnego.
Bp Mar Mari: musisz wybrać, czy idziesz za głosem Chrystusa, czy tego świata
Australijski biskup Kościoła asyryjskiego Mar Mari Emmanuel, który w kwietniu przeżył islamski zamach na swoje życie, wielokrotnie wskazywał, jak groźne dla ucznia Chrystusa jest pójście ze głosem „mądrości tego świata”. Każdy z nas musi dokonywać wyborów, a to, komu ufamy, jest najważniejszym wyborem naszego życia.
Roger Foley: kanadyjska służba zdrowia nie chce mnie leczyć, ale proponuje eutanazję. A ja chcę żyć
Ma 49 lat i od urodzenia zmaga się z niepełnosprawnością i poważną chorobą. Pracownicy służby zdrowia dają mu niedwuznacznie do zrozumienia, że jego życie nie ma sensu i że przedłużając je, marnuje tylko zasoby. Jak podkreśla Foley, takiego podejścia nie było wcześniej, przed legalizacją wspomaganego samobójstwa, teraz zaś stało się standardem.
