Znaleziono 73 wyników
Mów mi: wuju! Czyli lewackie zideologizowanie warszawskiego ratusza
„Przypomniałem sobie tę odzywkę pana Zagłoby: Mów mi: wuju!, kiedy przeczytałem o najnowszym zarządzeniu Trzaskowskiego. Wybierany w podskokach przez mieszkańców Warszawy na prezydenta miasta, rozkazał usunąć krzyże, krzyżyki i święte obrazki z przestrzeni ratusza” – pisze felietonista Opoki o. Dariusz Kowalczyk.
Wszedłem do kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa jako ateista, wyszedłem jako chrześcijanin
„Nastąpiło we mnie jakieś pęknięcie, głębokie i nieoczekiwane” – pisze o swojej drodze do Kościoła katolickiego Michał Gołębiowski, redaktor „Christianitas”. Następnego dnia kupił Pismo Święte. Protestanckie sposoby wyjaśnienia, że chleb i wino to tylko symbole – nie dawały mu spokoju. Myślami uciekał do złotej monstrancji...
Zdort: Dlaczego Trzaskowskiemu tak bardzo zależy na „dziwnieseksualnych”?
Dominik Zdort, piszący dla Ordo Iuris, zastanawia się, o co właściwie chodzi prezydentowi Warszawy, który wydaje zarządzenie w sprawie standardów urzędniczych dotyczących tolerancji. Czy osoby queer są aż tak istotną częścią populacji zarządzanego przez niego miasta? A może chodzi o coś zupełnie innego?
Komisja Nauki Wiary przestrzega przed wypaczeniami religijności: zeświecczeniem, zabobonem, sentymentalizmem religijnym i prywatyzacją religii
Komisja Nauki Wiary KEP wydała dokument „O właściwym rozumieniu chrześcijańskiej religijności”, który ukazuje poprawne jej rozumienie i ostrzega przed jej wypaczeniami. Są wśród nich: „chrześcijaństwo zsekularyzowane”, polegające na redukowaniu Kościoła do wymiaru horyzontalnego, a także religijność zabobonna, związana z tendencją do odrzucania roli rozumu w akcie wiary, manichejska wizja świata owocująca przekonaniem, że stworzony świat jest zły ze swej natury i błędna interpretacja objawień prywatnych.
Bp Michał Janocha o sztuce sakralnej: wiara bez doświadczenia piękna jest podejrzana. Kicz zakłamuje religię
Czym są kanony w twórczości sakralnej i religijnej? Czym różni się sztuka Zachodu i Wschodu? Dlaczego „analityczna” współczesność tak bardzo tęskni za syntezą? Rozmowa z ks. bp. prof. Michałem Janochą, przewodniczącym Rady ds. Kultury i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego KEP, kierownikiem Pracowni Speculum Byzantinum na Wydziale Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego.
Odnowa liturgiczna to nie eksperymentatorstwo. Nie tego chciał sobór – zauważa o. Jarosław Kupczak OP
Liturgiczne eksperymentatorstwo nie ma nic wspólnego z soborowym aggiornamento. Jest zrozumiałe, że część wiernych tego nie akceptuje, zwracając się ku liturgii trydenckiej. Nie może to jednak oznaczać negowania Vaticanum II i właściwie rozumianej odnowy liturgicznej, zauważa dominikanin w kolejnym tekście z sympozjum „Przyszłość Kościoła katolickiego”.
