Kraków: zabytki Tarnowskich Gór wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO

To 15. polski obiekt na liście. Na listę światowego dziedzictwa trafił m.in. także Sobór Zaśnięcia Matki Bożej na wyspie Swijażsk w Rosji.

- Dziękujemy światu, dziękujemy Komitetowi Światowego Dziedzictwa UNESCO. Cieszymy się, że wyjątkowa wartość naszego górniczego dziedzictwa, stała się powszechnie uznana. Byliśmy to winni naszym przodkom, jak i przyszłym pokoleniom, aby świadectwo przeszłości stało się świadectwem w przyszłości. Jesteśmy również świadomi, że tytuł ten to nie tylko prestiż, ale wielkie zobowiązanie. To na nas spoczywa ochrona naszego Dziedzictwa, tożsamości i rodowodu. To wielki dzień, ponieważ okazało się, że to nie są jakieś Tarnowskie Góry, tylko TE Tarnowskie Góry. Jestem dumny, przepełniony radością – skomentował decyzję Komitetu Światowego Dziedzictwa Zbigniew Pawlak, wiceprezes Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej, które opiekuje się tarnogórskimi podziemiami i przygotowało wniosek o wpis na Listę światowego dziedzictwa UNESCO we współpracy z Narodowym Instytutem Dziedzictwa.

Kopalnie ołowiu, srebra i cynku w Tarnowskich Górach są największą i najbardziej znaczącą, historyczną kopalnią tych rud w Polsce – świadectwem 500-letnich tradycji górniczych. Położona na Nizinie Śląskiej w południowej części Polski, w jednej z europejskich prowincji metalogenicznych, od średniowiecza była ważnym miejscem w procesie metalurgicznym w Europie. Tarnogórskie górnictwo wyróżniało się ponadto w XIX w. rozległym, zintegrowanym systemem odwadniającym i zaopatrującym ludność i przemysł w regionie w wodę, równocześnie będąc jednym z największych tego typu rozwiązań na świecie.

- Każdy nowy wpis na Listę światowego dziedzictwa cieszy, a szczególnie cieszą te, które ukazują nasz wkład w dorobek ludzkości. Tarnogórskie kopalnie mają zasłużone miejsce w historii rozwoju przemysłu górnośląskiego i tym samym historii gospodarczej Europy. To, co je wyróżnia na tle innych ośrodków górniczych w Europie to zakres w jakim zachowały się wyrobiska górnicze i niezwykle mądre podejście do gospodarowania zasobami środowiska, które doprowadziło do zlikwidowania zagrożenia wodnego i jednoczesnego zagospodarowania wody na potrzeby ludzi. Poprzez ten wpis składamy podziękowania ludziom, dzięki którym kolejne pokolenia mogą żyć i prosperować - powiedziała Katarzyna Piotrowska, kierownik Ośrodka ds. światowego dziedzictwa w NID.

- Wpis, który zasadniczo związany jest z podziemnym systemem gospodarowania, wnosi również ważny wkład do kategorii miejsc związanych z górnictwem, będących rzadkością na Liście światowego dziedzictwa UNESCO – skomentował Barry Gamble, międzynarodowy ekspert.

Przez wieki górnictwo tarnogórskie zasilało produkcję w zakładach metalurgicznych w całej Europie.

Na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO wpisane zostały także: historyczne miasto Yazd w Iranie, Sobór Zaśnięcia Matki Bożej na wyspie Swijażsk, zabytkowe angolskie miasto M' banza-Kongo, stolica Erytrei Asmara, część ziem Buszmenów, świątynia Sambor Prei Kuk, Stare miasto Ahmedabadu, a także chińska wyspa Kulangsu. Na listę trafiły również: Park Narodowy Kokoszili w Chinach, argentyński Park Narodowy Los Alerces, krajobraz Daurii – krainy leżącej w Azji Środkowej między Rosją a Mongolią. Komitet zdecydował także o rozszerzeniu dwóch wpisów miejsc, które już znajdują się na liście: Park Narodowy W-Arly-Pendjari w Nigrze z 1996 r. , poszerzono też wpis dotyczący lasów bukowych Karpat.

W trakcie obrad Komitet podjął także decyzję o wpisie zabytkowego centrum Wiednia na Listę światowego dziedzictwa w zagrożeniu, a także o wpisie Starego Miasta w Hebronie na Listę światowego dziedzictwa, które równocześnie trafiło na Listę światowego dziedzictwa w zagrożeniu.

41. Sesja Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO potrwa w Krakowie do 12 lipca.

led / Kraków