Wieża trynitarska ponownie otwarta dla zwiedzających oraz... miłośników kawy

Uroczystego otwarcia Wieży Trynitarskiej dokonał abp Stanisław Budzik. Podczas uroczystości zwrócił uwagę, że Wieża Trynitarska jest równocześnie siedzibą archidiecezjalnego Muzeum. – Lublin jest miejscem spotkania wschodu i zachodu. Cieszymy się, że ten jeden z najbardziej widocznych punktów na panoramie naszego miasta, ta latarnia morska, która świeci w ciemnościach, będzie przypominała tradycje naszej archidiecezji. Myślę, że ponowne otwarcie naszej wieży i tych wystaw będą nam przypominały historię Lublina i pomogą wydobyć z niej to najcenniejsze, na czym możemy budować teraźniejszość i przyszłość – powiedział metropolita lubelski.

Trwający półtora roku remont objął m.in. wymianę instalacji elektrycznej, montaż systemu antypożarowego i innych środków bezpieczeństwa. – Wieża jest teraz bezpieczna dla odwiedzających. Wyposażyliśmy wieżę w nowe oświetlenie galeryjne, dodatkowo zamontowaliśmy rzutniki, telewizory, panele dotykowe, aby muzealna część naszej wieży była atrakcyjna dla turystów – mówił ks. Jakub Olech, v-ce ekonom Archidiecezji Lubelskiej.

Pierwsza wystawa, jaka została otwarta w odnowionej Sali Białej pochodzi ze zbiorów nieżyjącego ks. Tadeusza Kawali, wybitnego działacza ekumenicznego i krzewiciela łączenia kultur pogranicza. – Wchodząc do tej sali widać to symboliczne pogranicze dwóch sfer ludzkiego życia: to co duchowe i to co przyziemne. Widzimy elementy wyposażenia cerkwi, takie jak carskie wrota czy ikony, ale też i zwykłej chaty, chociażby ta ceramika pokucka i huculska, którą śp. ks. Kawala kolekcjonował – tłumaczył ks. Łukasz Trzciński, dyrektor Muzeum Archidiecezjalnego Sztuki Religijnej w Lublinie.

Na odwiedzających staromiejską wieżę, po przejściu 207 schodów, na tarasie widokowym czeka nie tylko widok panoramy całego miasta, ale także kawa i inne napoje serwowane w nowo otwartej kawiarence.

Wieża Trynitarska jest najwyższym punktem zabudowy staromiejskiej Lublina. Mierzy ponad 60 m. Została wzniesiona w 1693 roku w miejscu dawnej furty klasztornej jezuitów. Dzisiejszy neogotycki wygląd zawdzięcza przebudowie z 1819 roku, a jej nazwa pochodzi od zakonu trynitarzy, którzy rezydowali w budynkach pojezuickich w latach 1781 – 1814.

dab / Lublin