„Św. Maksymilianie, naucz nas miłować braci kosztem ofiary z siebie”. Kolbe – patron Krucjaty Wyzwolenia Człowieka

Krucjata Wyzwolenia Człowieka jest dziełem zapoczątkowanym przez ks. Franciszka Blachnickiego, założyciela Ruchu Światło-Życie. Zostało ono uroczyście ogłoszone w obecności św. Jana Pawła II i pobłogosławione przez niego podczas I Pielgrzymki do Polski 8 czerwca 1979 r. w Nowym Targu. KWC jest kontynuacją dzieła, które zostało rozwiązane przez służby bezpieczeństwa w latach 60-tych XX wieku, zwanego Krucjatą Wstrzemięźliwości (inaczej Krucjatą Niepokalanej). Krucjata Wstrzemięźliwości była maryjnym ruchem abstynenckim, które działało w duchu idei św. Maksymiliana Kolbego i programu Ślubów Jasnogórskich. Miała na celu prawdziwą odnowę człowieka i całego społeczeństwa. Na dwa lata przed rozpoczęciem akcji trzeźwościowej, 30 września 1955 roku, wskutek konfliktu władz komunistycznych z Kościołem, ks. Franciszek Blachnicki udaje się do Niepokalanowa, gdzie ma możliwość zapoznania się z pismami i owocami pracy o. Maksymiliana Kolbego. To go mocno inspiruje. Jak czytamy na stronie KWC, „pisma o. Maksymiliana umocniły w ks. Franciszku Blachnickim miłość do Niepokalanej, niezłomność w trudnościach oraz troskę o człowieka".

Ks. Blachnicki określił nawet o. Maksymiliana Marię Kolbego jako Hetmana Koronnego Królowej Polski. „Dlaczego nazywamy go Hetmanem Koronnym Królowej Polski? Bo w swoim heroicznym życiu zostawił nam wspaniały wykład zasad nadprzyrodzonej taktyki, którą muszą stosować wszyscy rycerze Niepokalanej w walce z grzechem i wszelkim złem moralnym” – podkreślał Sługa Boży ks. Blachnicki. W 1957 roku wskazał na o. Maksymiliana jako na kierownika duchowego zawiązanej Krucjaty: „Aby zwyciężyć zło w skali społecznej, zło będące siłą kształtującą oblicze społeczności, epoki – wyciskającej na niej swoje piętno, nadające jej styl – trzeba stworzyć nową społeczność, ruch i armię – oddaną Niepokalanej jako zbiorowe narzędzie w Jej ręku – przez które Ona przekształci oblicze świata, wyciśnie na nim nowe piętno i narzuci nowy styl. Taką armią – takim zbiorowym narzędziem w ręku Niepokalanej, Królowej Polski pragnie być Krucjata Trzeźwości. Przyjmuje ona w zupełności powyższe zasady nadprzyrodzonej taktyki i poddaje się kierownictwu duchowemu ojca Maksymiliana Kolbe, Hetmana Koronnego Królowej Polski”.

Ruch Światło-Życie przejął zasadnicze treści i założenia programowe Krucjaty Niepokalanej. Poszerzył je jednak znacznie w oparciu o inspiracje Soboru Watykańskiego II. Ze spuścizny duchowości Krucjaty Wstrzemięźliwości pielęgnowano szczególnie ideę całkowitej abstynencji od alkoholu. W tym właśnie duchu wychowywano młodzież, która przyrzekała abstynencję. Z czasem uznano, że trzeba rozszerzyć dzieło i powstała kolejna Krucjata – Krucjata Wyzwolenia Człowieka. Poszerzono służbę na rzecz wyzwolenia narodu z nałogu alkoholizmu i innych zagrożeń. Uznano, że nadszedł moment KWC w dniu, kiedy papież Jan Paweł II wypowiedział 23 października 1978 roku słynne już słowa: „Proszę, abyście przeciwstawiali się wszystkiemu, co uwłacza ludzkiej godności i poniża obyczaje zdrowego społeczeństwa, co czasem może aż zagrażać jego egzystencji i dobru wspólnemu, co może umniejszać jego wkład do wspólnego skarbca”. Dzieło Krucjaty Wyzwolenia Człowieka zostało więc powołane przez ks. Franciszka Blachnickiego i Ruch Światło-Życie w odpowiedzi na ten właśnie apel.

Słowo „krucjata” wskazuje na Krzyż jako skuteczny znak ostatecznego zwycięstwa nad wszelkim złem. Krzyż, jako symbol dobrowolnej ofiary (jak u św. Maksymiliana Kolbego) podjętej z miłości, jest jedyną drogą do skutecznego wyzwalania innych. Aby wejść w tajemnicę krzyża, trzeba pokonać lęk dlatego zadaniem Krucjaty jest wyzwalanie ludzi z lęku. Pod Krzyżem Chrystusa, członkowie KWC stoją wraz z Niepokalaną, Jutrzenką Wolności. Członek KWC nigdy nie powinien walczyć z drugim człowiekiem, nie powinien walczyć z alkoholem jako takim, ale z... lękiem. Powinien wręcz pomagać każdemu z tego lęku wychodzić. Podchodzić do każdego człowieka z miłością i zrozumieniem. Często to, że anonimowy alkoholik zobaczy w otoczeniu kogoś, kto też nie pije, może mu pomóc wytrwać. Stąd dla członków KWC droga w tym dziele ma sens. Bo czasem właśnie chodzi o ten jeden kieliszek... Nie jest to droga łatwa, dlatego trzeba opierać ją na Kimś silniejszym.

Jednym z patronów Krucjaty Wyzwolenia Człowieka jest właśnie św. Maksymilian Maria Kolbe. Został nim wybrany, bo uczy oddania się Niepokalanej i jest pięknym przykładem oddania życia za bliźnich. Poza tym, jak już wiemy, jego pisma były swego czasu ogromną inspiracją dla ks. Blachnickiego. Św. Maksymilian był bardzo oddany Matce Bożej. Sama Niepokalana, Matka Kościoła, jest główną patronką KWC. W Niepokalanej członkowie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka widzą wzór osoby ludzkiej w pełni wolnej, bo całkowicie przez bezinteresowną miłość oddanej Chrystusowi i dziełu zbawienia ludzi. Złączenie się z Maryją w tej postawie stanowi najgłębszą tajemnicę żywotności i owocności tego dzieła. Św. Maksymilian również był człowiekiem bezinteresownej miłości, człowiekiem w pełnym wolnym. Stąd tak wspaniale wpisuje się w myśl dzieła KWC, w którym chodzi o miłość. Członkowie tego dzieła, proszą go w swojej stałej modlitwie: „Św. Maksymilianie Kolbe, naucz nas miłować braci kosztem ofiary z siebie”.

Dziełu KWC patronuje św. Stanisław, Biskup i Męczennik, wzór odwagi i patron ładu moralnego w Polsce. Krucjatowicze modlą się też za wstawiennictwem św. Jana Pawła II.

źródło: pelplin.oaza.pl; silesia.edu.pl; kwc.oaza.pl

Materiał powstał w ramach projektu „Polska energia zmienia świat” dzięki wsparciu Partnerów: Fundacji PGE, Fundacji PZU, dofinansowaniu ze środków Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego w ramach Funduszu Narodowego; Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Funduszu Patriotycznego oraz Sponsorów ENEA S.A. , KGHM Polska Miedź. Mecenasem Projektu jest Tauron Wytwarzanie S.A. Partnerem medialnym jest telewizja EWTN.