Utwór ks. Piotra Augustyna Falińskiego z tomu "Nie poukładane alegorie"
kręte alejki wiodące przez ziemię znaczone krzyżami poświata płomieni wypełnia ogrom ciemności i cisza zmieszana z zadumą otwiera jak klucz grobowe milczenie spotkanie dwóch światów, które są tak odległe jednak bliskie bo związane z człowiekiem to życie to jedność to zaduszkiNie poukładane alegorie
Inne utwory z tego tomu:
Radość / Moje marzenie / Szczęście .... / Uśmiech / Niedziela Palmowa / Obojętność / Słuchanie / Trzydzieści trzy / Znicz / Wymiar bożej potęgi / Ciepło matki / Moje spotkanie / Konfesjonał / Otwarcie / Jesień / Poszukiwanie / Labirynt / Nijakość / *** / Jutrzenka / Lekarz / Ilustracja / Matnia / Dynamit / Działanie / Twoje zadanie / Dlaczego się uśmiechasz? / Ucieczka / Moje szczęście / Uchwycić niebo / Dotykanie Boga / Alegoria / Wyliczanka / Światło / Sen o nie znalezieniu / Pamiętanie / Iskierka /
Inne utwory tego autora