Homilia / rozważanie na 32 niedzielę zwykłą, rok B
Zarówno bogaci, jak i wdowa, spełniają swój obowiązek religijny, składając ofiarę na utrzymanie świątyni. Złote i srebrne monety tych pierwszych wystarczą na utrzymanie świątyni przez dłuższy czas. Uboga wdowa wrzuca „prawie nic”. A jednak to jej gest, a nie innych, pochwala Jezus. Tamci wrzucali do skarbca tyle, ile wymagało prawo. Być może w ten sposób byli przykładem dla pobożnych, a dla zaniedbujących obowiązki religijne stanowili wyrzut sumienia. Ona wrzuciła jeden grosz. Tak mało, że można by go nawet nie dostrzec w skarbonie.
To wydarzenie uczy nas przede wszystkim, że Bóg nie lekceważy darów, które składa Mu człowiek. Choć niczego Mu one nie dodają i niczego w Nim nie zmieniają. Poprzez nasze modlitwy, wyrzeczenia i ofiary, Bóg nie staje się ani bogatszy, ani mocniejszy, ani szczęśliwszy. Niemniej jednak pozwala nam coś Sobie ofiarować. I jest to znak Jego miłości: kochać, to przecież oznacza również przyjmować dar od osoby kochanej. Miłość każe ofiarowywać, ale miłość także uczy brać. Bóg patrzy na serce ofiarodawcy. Cieszy się naszymi modlitwami, wyrzeczeniami, uczestnictwem we Mszy świętej w niedzielę, naszą ofiarnością, kiedy to wszystko wypływa z miłości do Niego, kiedy jest znakiem oddania, ufności, serdecznej pamięci.
Strzeżmy się zatem, abyśmy tego, co ofiarowujemy Bogu, nie postrzegali w kategoriach „obowiązku religijnego”. Brońmy się przed bezdusznością, która Go obraża. Brońmy się przed pobożnością bez miłości do Boga, bo ona Go zasmuca.
„Ta uboga wdowa wrzuciła
najwięcej ze wszystkich,
którzy kładli do skarbony.”
(Mk 12,43)
opr. aw/aw
Dzień Pański to doskonała pomoc w pracy duszpasterskiej: w sobotnim przygotowaniu do niedzielnej liturgii, w przeżywaniu niedzielnej Eucharystii, na spotkaniach grup modlitewnych podczas lectio divina, w nabożeństwach biblijnych i w duszpasterstwach specjalnych, a także dla każdego, kto pragnie pogłębić znajomość słowa Bożego.
Może stać się miłym prezentem dla tych, którzy nie mogą uczestniczyć we Mszy św. Dzień Pański ukazuje się w każdą niedzielę, niektóre święta i uroczystości. Ułatwia pełniejsze przeżycie Eucharystii, lepsze zrozumienie słowa Bożego.
W każdym numerze Biuletynu znajduje się krótkie rozważanie, które wydobywa najistotniejsze treści z czytań mszalnych, komentarze, teksty obrzędów wstępnych i liturgii eucharystycznej, katechezę związaną z tematyką danego tygodnia lub miesiąca, która odnosi się do życia religijnego i społecznego oraz teksty pieśni odpowiadające liturgii dnia.