Niewidzialne zaburzenie zmienia życie

Fragmenty książki "ADHD u dorosłych" o sposobach, dzięki którym dorośli z ADHD mogą sobie poradzić z własnymi ograniczeniami

Niewidzialne zaburzenie zmienia życie

Sabine Bernau

ADHD U DOROSŁYCH

Poradnik - jak z tym żyć

ISBN: 978-83-7318-933-1

wyd.: WAM 2007


Niewidzialne zaburzenie zmienia życie

Osoby z ADHD żyją wokół nas. Choć tak naprawdę wcale nie podejrzewalibyśmy o to naszego wybuchowego sąsiada czy roztargnioną, arogancką sprzedawczynię. Jeśli jednak tak jest, ci ludzie cierpią! Wszystko jedno, czy jest to dziecko, nastolatek, czy osoba dorosła — otoczenie nie wykazuje zrozumienia dla ich problemów. Powody ich nieodpowiedniego zachowania czy słabości zawodowych nie są widoczne gołym okiem, dlatego też nie można ich przyporządkować żadnemu jasnemu schematowi. Cierpienie osób z ADHD przekracza czasami granice ich własnej wytrzymałości. Nie mogą zrozumieć samych siebie. Dlatego też robią się tacy drażliwi. Choć wcale tego nie chcą i działają w dobrej wierze, ciągle przytrafi ają im się niepowodzenia: znów czegoś zapomnieli, nie odpowiedzieli na list, nie odesłali wniosku, pojawiły się nieporozumienia z kolegami z pracy, przekroczyli limity czasowe, zapomnieli o terminach, a rozmowa z klientem nie była dostatecznie uprzejma. Szef jest zły, a posada zagrożona. W domu panuje chaos — chociaż było przecież posprzątane! W sklepie zapominają kupić połowę rzeczy, nie odbierają też na czas dziecka z przedszkola. Klucze od domu znów zapadły się pod ziemię!

A miało być zupełnie inaczej!

A może koledzy z pracy, twierdząc, że jestem bez charakteru, głupi i leniwy, nie mylili się tak bardzo? Osoby dorosłe z ADHD szybciej niż inni tracą zaufanie do samych siebie i zaniżają swą samoocenę. A przecież tak bardzo tęsknią za sukcesem. Życie wydaje im się męcząca wędrówką pomiędzy frustracją, bezdennym wprost zmęczeniem i uczuciem przesytu. Gdyby jednak wcześniej zapewniono im pomoc, ich stan nie musiałby być wcale aż tak zły, nikt z ADHD nie popełnia przecież błędów z premedytacją. Wsparcie ze strony partnera życiowego (doradztwo, coaching) i umiejętne „zarządzanie pamięcią” mogłyby im pomóc uniknąć niejednej katastrofy. Trudno jest jednak znaleźć w sobie siłę do zmian, zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym, bez terapii medyczno- -psychologicznej, a także bez pomocy i zrozumienia (którego tak bardzo pragną) ze strony osób z najbliższego otoczenia.

dalej >>

opr. aw/aw



« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama