"Nie" dla metody in vitro

 źródło: photogenica.pl

Dlaczego Kościół mówi „nie” dla metody in vitro? Przecież w jej wyniku rodzi się życie...

Pan Bóg mówi: „Nie zabijaj!”, a w tej metodzie zabijani są ludzie. To prawda, że dzięki in vitro rodzi się życie, ale także to życie ginie. Każdy, kto bierze udział w tej metodzie popełnia grzech. Przypomnę, że ostatnio ks. abp Andrzej Dzięga w specjalnym liście wytłumaczył wiernym, na czym polega procedura in vitro, a także, jakie moralne konsekwencje spadają na tych, którzy w niej w jakikolwiek sposób — choćby poprzez swój podpis pod uchwałą — uczestniczą. Napisał wprost, że nie powinni oni prosić Kościoła o Eucharystię.

Niektórym nie mieści się to w głowie, jak można tak karać rodziców, którzy bardzo pragną dziecka...

Warto tu  podkreślić, że tylko obrońcy życia mówią głośno, iż także w tej metodzie już od poczęcia jest się człowiekiem. Tego nie chcą przyznać ani lekarze ją stosujący, ani rodzice. Gdyby to uczynili, musieliby także zapytać, co dzieje się z pozostałymi poczętymi dziećmi...

Nikt nie potępia rodziców, którzy chcą mieć dziecko. Kościół jednak pragnie, by nie obciążali swoich sumień grzechem zabójstwa! W przypadku problemów z poczęciem warto skorzystać z naprotechnologii albo zaadoptować dziecko.

Dziękuję za rozmowę.

— Wydawałoby się, że człowiek, jego początkowa forma życia — zarodek — jest dla nas tak samo ważny w sensie moralnym i prawnym. Wydawałoby się, że jest to oczywiste, ale tak nie jest.  Otóż praktyka sądów w Polsce jest taka, iż sędziowie dochodzą do wniosku, że ustawa o ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży mówi w niektórych swoich fragmentach o ochronie życia dziecka nienarodzonego, o karach, jakie spotykają osoby, które w wyniku swojej działalności zagrażają zdrowiu i życiu nienarodzonego dziecka. Jednocześnie prawo to, ten przepis — bardzo ułomny zresztą — nie odnosi się do dziecka poczętego w wyniku in vitro. Jest to jakaś dyskryminacja, jest to coś, z czym zgodzić się nie można. To też jest dziecko, a że akurat dane mu było — jemu czy jej — począć się w ten sposób to nie jego wina. Dzielimy godność. Jeden człowiek zasługuje na to, aby o jego godność, jego życie dbać i walczyć, a inny nie. A to wszystko opiera się na bardzo kruchych podstawach prawnych — mówi prof. Bogdan Chazan, ginekolog, dyrektor szpitala położniczo-ginekologicznego w Warszawie.

opr. ab/ab