Droga Krzyżowa Rzymskiego legionisty i Poncjusza Piłata - rozważania

Niniejsza droga krzyżowa stanowi część literackiego cyklu - jest to propozycja spojrzenia na Drogę Krzyżową z perspektywy różnych jej świadków.

Pieśń pierwsza — skazanie na śmierć

Rzymski legionista

Tłum wzburzony, jest stanowczy widzieć ciebie panie,

Nie ustaje w domaganiu i ujrzeniu ciebie, tam na Litostrosie siedzącego,

Urząd sprawujący,

Jest pomiędzy nimi także jeden, przez nich oskarżany,

Na skazanie Go wydają, śmierci i to tej krzyżowej Nań się domagają.

Poncjusz Piłat

Kto tym mężem jest przyprowadzonym?

Imię Jego i z jakiego rodu?

We władaniu, w czym jest mocen?

Kto jest matką, ojcem, braćmi i siostrami Jego?

Rzymski legionista

Jezus Chrystus z Nazaretu, Galilejczyk z pochodzenia rodem.

Poncjusz Piłat

Ja słuchałem nauk Jego, z mocą też przepowiadania,

Chleb rozmnażał, błogosławił i rozdawał,

To widziałem,

Nie ma w mowie, słowach Jego też niczego złego, osąd mój wydałem.

Pieśń druga — dźwiganie krzyża

Rzymski legionista

Znowu ktoś do ciebie panie zwraca się z pytaniem,

Czy i jaki rodzaj kary jest dla niego przewidziany?

Do podatku, dla Cezara, nie płacenia ponoć nawoływał,

Coś tam wspominają, że się Królem i Mesjaszem obwoływał

To Mu także zarzucają, krzyża dlań się domagają.

Poncjusz Piłat

Ja relację o Nim miałem, o tym, że uzdrawiał, też słyszałem,

Niewidomym wzrok przywrócił,

Sam widziałem,

Kiedy w tłum wmieszany stałem,

A porządku nie zakłócił,

Do płacenia zaniechania na rzecz Rzymu,

Danin, nic nie nawoływał,

Do rewolty, powstań zbrojnych, też nie wzywał.

Rzymski legionista

Przedtem przed ich Trybunałem, Sanhedrynem był On oskarżany,

O to, że się Bogiem czyni, Synem Bożym siebie uznał,

Czy też był nazwany,

I że burzyć tę Świątynię będzie, w tym to też był pozwany.

Poncjusz Piłat

W Sanhedrynu sprawy, nie mam względu jakowego,

Nic mi jest do tego, niechaj sami winę Jego ogłaszają, jeśli taką uznawają.

Pieśń trzecia — pierwszy upadek

Rzymski legionista

Widzę męża tego w upadaniu srogim, ale wstaje, rusza znów do drogi,

Tłum wzburzony wiwatuje, nie pociesza, w niczem nie współczuje.

Poncjusz Piłat

Taka wola ludu tego?

Wielu uniósł, kiedy opuszczony, teraz jest osamotniony.

Pieśń czwarta — matka na Jego drodze

Rzymski legionista

Matce Jego dojść nie dozwalają,

Ona zasmucona, przez żołnierzy twych legionów odrzucona.

Poncjusz Piłat

Matkę uszanować mym wyrokiem nakazuję,

Upomnieniem srogim,

W niczym krzywdy czynić nie dozwalam,

Tak postanowione, jest to zabronione.

Pieśń piąta — Szymon z Cyreny

Rzymski legionista

Nikt z pomocą nie przychodzi, ponoć w drodze utrudzony

I osamotniony.

Poncjusz Piłat

Niech do pomagania wezmą pierwszego lepszego,

Najlepiej z pola powracającego.

Pieśń szósta — chusta Weroniki

Rzymski legionista

W pocie czoła utrudzony, ktoś podchodzi, chustą z czoła pot ociera,

To kobieta z niewiast wielu, czy dozwolić uczynkowi temu?

Poncjusz Piłat

Niech podejdzie, niech ociera, ona w niczem zagrożeniem,

O niej mówić będą poprzez wieki, pokolenia,

Ku Rzymowi zawstydzeniu, że odważna, i że dzielna to kobieta.

Pieśń siódma — drugi upadek

Rzymski legionista

Po raz drugi w upadaniu widzę męża tego, zapisana męka Jego.

Poncjusz Piłat

Wstaje, czy na ziemi położony?

Pieśń ósma — płaczące niewiasty i napomnienie

Rzymski legionista

Wiele niewiast wokół zgromadzonych,

Dostąpiły,

Przez nie otoczony,

Łkają, płaczą, lament wznoszą, ich szlochaniem uczyniony

I przestrogi wysłuchują i groźnego napomnienia, mowy Jego.

Poncjusz Piłat

Niech słuchają. O czym mówi? I co przepowiada?

Rzymski legionista

O ich losie marnym,

Jeruzalem i zburzeniu miasta tego,

Głodzie, niedostatku, co nadchodzi, i rozsypce, rozproszeniu ludu izraelskiego.

Poncjusz Piłat

Marny los narodu tego, bo skazują niewinnego.

Pieśń dziewiąta — trzeci upadek

Rzymski legionista

Upadł znowu. Czy powstanie?

Poncjusz Piłat

Tak, powstanie, ja znam męża tego, kiedyś nie raz,

Razy wiele, już Go widywałem,

Po tej ziemi chodzącego, w mocy słowa nauczającego.

Pieśń dziesiąta — zabranie szaty

Rzymski legionista

Szatę mu zdzierają, jest jej niecnie pozbawiony

I do cna ogołocony.

Poncjusz Piłat

Tak to już w zwyczaju mają, szatę, kto na śmierć krzyżową jest skazany,

Szatę zeń zdzierają,

Nie ja nakaz ten wydałem, nie ja szatę zabrać nakazałem,

Szatę uchroń, proszę i dokonaj tego bez wahania jakowego,

Prośba mym nakazem jest obwarowana,

Niechaj będzie wykonana,

Jak najszybciej zabierz strażom szatę,

Przynieś tu do domu mego,

I w porządku jej należnym niechaj będzie ułożona,

W mych komnatach położona.

Pieśń jedenasta — przybicie do krzyża

Rzymski legionista

Dłonie, stopy już do krzyża przyłożone, przybijane, unieruchomione.

Poncjusz Piłat

On wyzwoli się z ucisku tego, mówił, że powstanie i powróci dnia pewnego,

Mocen wyrwać siebie z sideł śmierci i pułapek wszelkich,

Oskarżenia fałszywego, gwałtu Jemu zadanego

Wierzę słowom owym i w moc Jego.

Pieśń dwunasta — śmierć

Rzymski legionista

Ducha w mocy całej Ojcu swemu już oddaje

I odejścia oczekuje.

Poncjusz Piłat

On powróci znów do życia, z martwych też powstanie,

Takie to przepowiadanie,

Nację, naród Rzymu wielkim też uczyni, w mocy całej,

Nauczaniu Jego naród będzie nasz oddany,

Jako żaden inny w świat ze słowem Jego i z nakazu będzie też posłany.

Pieśń trzynasta — zdjęcie z krzyża

Rzymski legionista

Z krzyża jest już zdejmowany i na ziemi układany.

Poncjusz Piłat

Juże skonał?

Krótkie umieranie, niechaj takim będzie, pozostanie.

Rzymski legionista

Włócznią ciało przebijane, kości w niczym połamane,

Krew i woda wypłynęły, takie było to konanie.

Poncjusz Piłat

Czy przed śmiercią imię wzywał tego, co na mękę Jego zgodę wydał?

Pozwolenie też tłumowi, na zadanie Mu cierpienia,

Które z woli samej na się przyjął?

Czy pomstował i przeklinał Rzym, mój naród?

Zapytuję tego raz kolejny, bo ma dusza w niepokoju pogrążona,

Ogarnięta jest wątpliwościami czynu tego, zagubiona,

Co na mękę Jego zgodę wydał, pozwolenie też tłumowi niewdzięcznemu.

Rzymski legionista

Nie przeklinał, nie pomstował, życie swoje za nich ofiarował.

Pieśń czternasta — złożenie do grobu

Rzymski legionista

W grobie, co ze skały wykuwany, ciało Jego ułożone,

Głazem zatoczone,

Przedtem też starannie umywane,

Olejkami, wonnościami w obfitości i dostatku namaszczane.

Poncjusz Piłat

Głaz ten będzie odwalony, On zaś uwolniony.

Pieśń piętnasta — zmartwychwstanie

Rzymski legionista

Ponoć mówią, że powrócił w mocy całej, że znów chodzi po tej ziemi i naucza,

Że jest żywy i ocalał, w wielu miejscach był widziany

I przez apostołów swoich, uczniów,

Przez tych, których że On umarł, zginął,

Co z tą wieścią i do Rzymu, do Cezara, przez Sanhedryn posyłani,

A gdy w drodze będąc, w Emaus, tam się zatrzymali,

Tam to w karczmie i przy stole, przez nich też był rozpoznany.

Poncjusz Piłat

Nie ocalał żadną mocą, żadną miarą,

On prawdziwy w umieraniu,

Życie swoje oddał i powrócił zmartwychwstały,

Tak ogłaszał, tak też przepowiadał w mocy całej,

Ja naukę Jego o tym sam słyszałem,

Choć od śmierci ustrzec Go nie mogłem, nie zdołałem,

Uczniem Jego, apostołem, legionisto Rzymu, zanim wyrok nań wydałem, już się stałem.

[rok 2006)]

opr. mg/mg