Wizyta pasterska w Ankonie - kronika

Jednodniowa wizyta apostolska Jana Pawła II w Ankonie, stolicy regionu Marche, związana była przede wszystkim z obchodami 1000-lecia katedry św. Cyriaka. W świątyni tej przechowywane są doczesne szczątki patrona, drugiego biskupa tamtejszej diecezji. Według tradycji był on palestyńskim Żydem nawróconym na chrześcijaństwo, który dopomógł św. Helenie w odnalezieniu relikwii Krzyża Świętego i w sprowadzeniu ich do Italii, a po powrocie do Palestyny poniósł śmierć męczeńską za panowania Juliana Apostaty w 363 r. Ankońska katedra pod jego wezwaniem jest więc symbolem dwutysiącletniej prawie historii chrześcijańskiej wspólnoty tego miasta, które jako ważny port nad Adriatykiem przez wieki odgrywało rolę «bramy na Wschód» i gościło w swoich murach także wspólnotę chrześcijan greckich i ormiańskich. Ta bogata przeszłość, widziana w perspektywie współczesnej rzeczywistości Ankony i całego regionu, centralna rola krzyża w życiu i świadectwie chrześcijan, budowa nowej Europy wolnej od konfliktów etnicznych i religijnych — wszystko to złożyło się na treść papieskiej wizyty. Była to 135. podróż Jana Pawła II na terenie Włoch i drugie spotkanie z wiernymi Ankony: Papież odwiedził już to miasto 8 września 1979 r., przy okazji pielgrzymki do położonego nie opodal sanktuarium maryjnego w Loreto.

Tegoroczna wizyta w Ankonie ropoczęła się 30 maja o godz. 9.45, kiedy helikopter papieski wylądował w pobliżu stadionu w podmiejskiej dzielnicy Conero. Powitał tam Jana Pawła II ordynariusz Ankony-Osimo abp Franco Festorazzi oraz przedstawiciele władz państwowych i lokalnych. Papież wjechał «papamobile» na stadion, gdzie oczekiwało go 30 tys. wiernych, w dużej części młodych. Pośrodku płyty boiska wznosił się krzyż Światowych Dni Młodzieży. (W Niedzielę Palmową 1998 r. został on przekazany młodzieży włoskiej i od tamtej pory pielgrzymuje po diecezjach Italii w oczekiwaniu na Światowy Dzień Młodzieży, który w r. 2000 będzie obchodzony w Rzymie.) Wśród wiernych zgromadzonych na stadionie obecni byli przedstawiciele młodzieży z Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny. Papież sprawował Eucharystię przy ołtarzu, na którym umieszczono cudami słynący wizerunek Maryi Królowej Wszystkich Świętych, przechowywany w katedrze św. Cyriaka. Koncelebrowali z nim m.in. wszyscy biskupi regionu Marche i przedstawiciel Episkopatu chorwackiego bp Ivan Prendja. Na zakończenie liturgii Jan Paweł II odmówił z wiernymi modlitwę «Anioł Pański», poprzedzając ją rozważaniem, które publikujemy poniżej wraz z tekstem homilii.

Po spotkaniu z biskupami regionu Marche w siedzibie arcybiskupa, ok. godz. 17 Papież udał się «papamobile» na Monte Guasco — wzgórze wznoszące się nad Ankoną, gdzie znajduje się katedra św. Cyriaka. Oczekiwali go tam przedstawiciele kapłanów, zakonników, zakonnic, seminarzystów i wiernych świeckich. Spotkanie z nimi miało postać Liturgii Słowa, podczas której Papież wygłosił homilię. Powiedział w niej m.in. że ankońska katedra, dom Boży zbudowany na górze, zachęca chrześcijan, aby tworzyli przykładną wspólnotę, na którą wszyscy mogą patrzeć jako na punkt odniesienia i wzór relacji międzyludzkich także dla społeczności świeckiej. Zachęcił też zgromadzonych do zacieśniania więzi jedności z biskupem, do rozeznawania i gorliwej realizacji indywidualnych powołań, do duchowego i materialnego wspierania regionalnego seminarium oraz do współpracy międzyparafialnej. Na zakończenie liturgii Jan Paweł II poświęcił krzyż upamiętniający 1000-lecie katedry oraz kamienie węgielne pod budowę kościoła i ośrodka duszpasterskiego w Ankonie. Przed opuszczeniem świątyni modlił się przed wizerunkiem Maryi Królowej Wszystkich Świętych.

Ostatnim punktem programu wizyty w Ankonie było spotkanie z pacjentami i personelem medycznym szpitala regionalnego. W krótkim przemówieniu skierowanym do nich Jan Paweł II podziękował chorym za modlitwę w intencji papieskiej posługi i wspomniał m.in. o ludziach cierpiących z powodu wojny i przemocy: «Oto największe zło: nienawiść i przemoc wymierzona przeciw bratu, nienawiść bratobójcza; to jest najcięższa choroba ducha, którą musimy zwalczać! A jedyną terapią jest nawrócenie, przebaczenie, pojednanie». Ze szpitala Ojciec Święty przejechał na położone nie opodal lądowisko helikopterów, skąd o godz. 18.45 odleciał do Rzymu.