Zarys wiary: Traktować świat na serio

Świat: Wszystko, co stworzył Bóg. Zostało o Nim powiedziane: &#8222A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre” (Rdz l, 31). „Tak bowiem Bóg umiłował świat, ze Syna swego Jednorodzonego dał” (J 3, 16). W Ewangelii św. Jana występuje słowo „świat” także w znaczeniu ujemnym - świat oznacza niewiarę, oddalenie od Boga, królestwo szatana (J 17, 14). Królestwo Boże nie ma z tym światem nic wspólnego (J 18, 36). O tym świecie powiada Jezus, że On go zwyciężył (J 16, 33) i że władca tego świata już został osądzony (J 16, 11).

Cnoty główne: Zasadnicze postawy, które już w starożytności przedchrześcijańskiej wymieniane były jako konieczne dla „zaradności życiowej”; roztropność (urzeczywistniać dobro zgodnie z istniejącym stanem rzeczy), sprawiedliwość (przyznawanie każdemu tego, co jest mu należne), męstwo (także wśród trudności służenie dobru), umiar (umiejętność opanowania żądzy posiadania i używania).

Godność ludzka: Należny każdemu człowiekowi szacunek. Wartości podstawowe: Wartości wypływające z godności ludzkiej - prawo do życia, sprawiedliwość, miłość, prawda, wolność, pokój.

Prawo naturalne: Prawo tkwiące w naturze człowieka i w porządku stworzenia, niezależne od czasu, miejsca i ludzkiego prawodawstwa. W teologii moralnej zwane „prawem naturalnym”, które samo z siebie przyświeca każdemu człowiekowi, a które człowiek łatwo może poznać.

Prawa człowieka:: Niezaprzeczalne i nienaruszalne prawo człowieka do życia, wolności, pracy i wypoczynku. Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych uchwaliło je w r. 1948 w Deklaracji Praw Człowieka. Zasadnicze jej postulaty włączone zostały do konstytucji wielu państw. Zadaniem Kościoła i chrześcijan jest dążenie do urzeczywistnienia tych praw.

Pokora:: Dzisiaj często nie rozumiana, mimo to ważna cnota chrześcijańska (właściwie: odwaga służenia). Wywodzi się nie ze świadomości hierarchii społecznej, lecz z poczucia zarówno własnej wartości, jak i własnej niedoskonałości. Pokora bierze swój początek ze spotkania z Bogiem i sprawdza się w stosunku do ludzi (Mt 11, 29). Jest czymś innym niż skromność (albo wprost bojaźliwość) l nie ma nic wspólnego z uniżonością i z poczuciem niższości.