Czas dorastania

Krzysztof Wons SDS Rozwój i zamieranie instytutów zakonnych ISBN: 978-83-60703-46-5 wyd.: Wydawnictwo SALWATOR 2008

Wybrane fragmenty Wprowadzenie Instytuty nie są wieczne Badanie pulsu Najpierw trochę danych Parabola życia Instytutów Czas narodzin Czas dziecięctwa Czas dorastania Czas dojrzałości Czas stabilizacji i stagnacji Czas stabilizacji i stagnacji Czas umierania

Czas dorastania

Okres szybkiego wzrostu charakteryzuje się pierwszą próbą skodyfikowania wizji charyzmatycznej. W tym czasie mogą się pojawić pierwsze trudności związane z interpretacją wizji. Nie blokują one jednak rozpoczętego procesu ekspansji. Pojawienie się nowych komórek życia i ich dalekosiężne rozprzestrzenianie się sprawia, że rodzi się potrzeba ustalenia pewnych struktur instytucjonalnych, które zostałyby uznane i przyjęte przez wszystkich członków. Etap ten możemy nazwać tworzeniem się szeroko pojętego programu. Pojawia się potrzeba wspólnej regulacji prawnej. Jeśli jeszcze nawet nie powstała, sam założyciel będzie zmuszony do jej przygotowania. Powstała reguła nie bierze się ex nihilo, nie rodzi się przy biurku, ale jest zebraniem i uporządkowaniem tego, czego pierwsza grupa doświadczyła, od momentu gdy się zawiązała. W niejednym wypadku tworzenie programu przypada na okres, kiedy założyciel i grupa pierwszych uczniów już nie żyją, a wizja charyzmatyczna przekazywana jest głównie dzięki napisanej regule.

opr. aw/aw