Donatyzm

Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ

LEKSYKON pojęć teologicznych i kościelnych

z indeksem angielsko-polskim

Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak

Wydawnictwo WAM, Kraków 2002

Donatyzm

Schizma, która powstała ok. roku 311 z powodu konsekracji biskupiej Cecyliana z Kartaginy dokonanej przez biskupa Feliksa z Aptung, którego oskarżono o zdradę podczas prześladowania szalejącego za panowania cesarza Dioklecjana. Biskupi, którzy się z tą konsekracją nie zgadzali, wybrali na biskupa Majoryna, którego następnie zastąpił Donat — stąd nazwa schizmy. Wydaje się, że donatyści nie uznawali ważności sakramentów sprawowanych przez niegodnych szafarzy i domagali się ponownego chrztu od chrześcijan, którzy na nowo popadli w grzechy (zob. DH 123, 705 i 913). Św. Augustyn z Hippony (354-430) bardzo mocno przeciwstawił się donatystom. Konferencja zwołana w roku 411 w Kartaginie bardzo ich osłabiła, a ostatecznie zanikli, kiedy Arabowie zniszczyli Kościół w Północnej Afryce. Zob. nowacjanizm, schizma, ważność.

opr. mg/mg