Serce

Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ

LEKSYKON pojęć teologicznych i kościelnych

z indeksem angielsko-polskim

Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak

Wydawnictwo WAM, Kraków 2002

Serce

Według Pisma Świętego najbardziej wewnętrzne źródło wiedzy człowieka, jego uczuć i postanowień (Iz 65, 14; Jr 24, 7; Łk 12, 19). Serce jest źródłem dobrych i złych myśli (Mk 7, 21; Łk 6, 45), może być siedliskiem mądrości (1 Krl 3, 12) i narzędziem wiary (Rz 10, 10). Duch Święty działa w sercach usprawiedliwionych (Rz 5, 5); jest to temat przewodni w rozważaniach Ojców Kościoła i główna idea w antropologii wschodniej. Scholastycy zachodni, choć cenią sobie biblijne znaczenie tego wyrazu, uważają „serce” za zbyt nieścisłe i wolą się posługiwać wyrazami oznaczającymi władze duszy (rozum, wola, uczucia). Zob. antropologia, czytanie w sercu, hezychazm, Modlitwa Jezusa, scholastyka.

opr. mg/mg