Gdzie skarb twój…

Temat: Gdzie skarb twój…

„Gdzie skarb Twój, tam i serce Twoje” powiedział kiedyś Zbawiciel, i chyba to właśnie porzekadło jest kluczem do zrozumienia, o co chodzi w ubóstwie, które jest ewangeliczną cnotą. Przecież na pewno nie o to, aby mając piękny świat, jaki Bóg dał nam w posiadanie, żyć w nędzy i brak własnej aktywności motywować Ewangelią. Wszak Pan Bóg stwarzając świat polecił czynić sobie ziemię poddaną. Nie chodzi więc o to, abyśmy nie przejawiali troski o rzeczy materialne i zupełnie, niczym zwierzęta zdali się na to, c samo urośnie, czy co upolujemy na bieżące potrzeby. Jednak zwłaszcza w stosunku do ludzi, którzy powierzyli swoje życie Bogu wymagamy, aby troska o sprawy materialne nie była ich główną troską.
Może właśnie dlatego tak bardzo gorszy ludzie życie ponad stan niektórych duchownych, bo pomijając, zwykłą ludzką zazdrość, czują gdzieś podświadomie, że ten, kto zbytnią troską otacza dobra materialne, w sposób naturalny, mniejszą będzie otaczał te duchowe. Tymczasem człowiek świecki, kimkolwiek w życiu by nie był, jeśli jest wierzącym katolikiem wie, właśnie duchownym została powierzona troska o zbawienie jego duszy.
Czyż zatem da się z jednej strony bezgranicznie umiłować Boga i bliźniego swego jak siebie samego, gdy ważniejsze w duszy człowieka będą dobra materialne? Czyż da się w pełni mówić o zaufaniu do Boga, o tym, że Najwyższy ma nas wszystkich w swojej ręce, gdy my sami próbowalibyśmy różnymi sposobami wymuszać odpowiedniej wielkości ofiary w stosunku do tych, którzy je składają?

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Niektórzy powiadają, jaka wiara, taka ofiara. Biorąc poprawkę na przypadek ubogiej wdowy, warto pamiętać, że ta zasada działa w dwie strony. Ofiarę z całą pewnością ponosi ten, który ją składa na ręce kapłana, ale czy my sami gotowi jesteśmy w tej ofierze uczestniczyć, przyjąć i ofiarować Bogu w sercu swój czas, pobożność i miłość względem Boga i bliźniego, gdy ofiara jest skromna i wymuszająca także od nas nader skromny styl życia?

PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy ofiaruję Bogu dzień po dniu swoje życie i posługiwanie?

« 1 »

reklama

reklama

reklama

reklama