Liturgia na dzisiaj:

Pierwsze czytanie

Ez 18, 21-28

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

Tak mówi Pan Bóg:

«Jeśliby występny porzucił wszystkie swoje grzechy, które popełniał, a strzegłby wszystkich moich ustaw i postępował według prawa i sprawiedliwości, żyć będzie, a nie umrze: nie będą mu policzone żadne grzechy, jakie popełnił, lecz będzie żył dzięki sprawiedliwości, z jaką postępował. Czyż tak bardzo miałoby mi zależeć na śmierci występnego – mówi Pan Bóg – a nie raczej na tym, by się nawrócił i żył?

A gdyby sprawiedliwy odstąpił od swej sprawiedliwości i popełniał zło, naśladując wszystkie obrzydliwości, którym się oddaje występny, czy taki będzie żył? Żaden z wykonanych czynów sprawiedliwych nie będzie mu policzony, ale umrze on z powodu nieprawości, której się dopuszczał, i grzechu, który popełnił.

Wy mówicie: „Sposób postępowania Pana nie jest słuszny”. Słuchaj jednakże, domu Izraela: Czy mój sposób postępowania jest niesłuszny, czy raczej wasze postępowanie jest przewrotne?

Jeśli sprawiedliwy odstąpił od sprawiedliwości, dopuszczał się grzechu i umarł, to umarł z powodu grzechów, które popełnił. A jeśli bezbożny odstąpił od bezbożności, której się oddawał, i postępuje według prawa i sprawiedliwości, to zachowa duszę swoją przy życiu. Zastanowił się i odstąpił od wszystkich swoich grzechów, które popełniał, i dlatego na pewno żyć będzie, a nie umrze».

Psalm responsoryjny

Ps 130

Ps 130 (129), 1b-2. 3-4. 5-7a. 7b-8 (R.: por. 3)
Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?

Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, *
Panie, wysłuchaj głosu mego.
Nachyl swe ucho *
na głos mojego błagania.

Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?

Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, *
Panie, któż się ostoi?
Ale Ty udzielasz przebaczenia, *
aby Ci służono z bojaźnią.

Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?

Pokładam nadzieję w Panu, †
dusza moja pokłada nadzieję w Jego słowie, *
dusza moja oczekuje Pana.
Bardziej niż strażnicy poranka *
niech Izrael wygląda Pana.

Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?

U Pana jest bowiem łaska, *
u Niego obfite odkupienie.
On odkupi Izraela *
ze wszystkich jego grzechów.

Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Ez 18, 31ac

Chwała Tobie, Słowo Boże

Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy
i uczyńcie sobie nowe serce i nowego ducha.

Chwała Tobie, Słowo Boże

Ewangelia

Mt 5, 20-26

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.

Słyszeliście, że powiedziano przodkom: „Nie zabijaj!”; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A kto by rzekł swemu bratu: „Raka”, podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł: „Bezbożniku”, podlega karze piekła ognistego.

Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam sobie przypomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj.

Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie wydał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. Zaprawdę, powiadam ci: Nie wyjdziesz stamtąd, dopóki nie zwrócisz ostatniego grosza».

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Większa sprawiedliwość

ks. Tomasz Jaklewicz ks. Tomasz Jaklewicz

Czytamy dziś fragment Kazania na Górze. Mateusz ukazuje Jezusa jako nowego Mojżesza, który przynosi nowe Prawo. Jezus nie dokonuje rewolucji, nie neguje etyki opartej na przykazaniach, ale domaga się czegoś głębszego. Nie liberalizuje prawa Bożego, ale podnosi poprzeczkę. „Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa…”. Na czym polega ta większa sprawiedliwość? Nie polega ona na zewnętrznej poprawności, na zachowaniu litery prawa, ale domaga się przemiany wewnętrznej. Nawrócenie to nie tylko zmiana zewnętrznych zachowań czy postaw, ale przemiana serca, najgłębszych przekonań, hierarchii wartości.

Znakomicie tę „większą sprawiedliwość” ukazuje Jezusowa interpretacja przykazania „nie zabijaj”. Jeśli nikogo w życiu nie zabiłem, to jeszcze nie znaczy, że wypełniłem piąte przykazanie. Przykazanie wzywa do ochrony ludzkiego życia. Zaprasza do odpowiedzialności za brata, zwłaszcza słabszego i powierzonego mojej opiece. Kiedy Kain zabił Alba powiedział do Boga „Czyż jestem stróżem brata mego?”. Tak, jesteś stróżem swego brata. Jezus nikogo nie zabił, natomiast sam dał się zabić z miłości do człowieka. Oddał swoje życie, aby inni mogli żyć. Oto prawdziwie większa sprawiedliwość. Tracić swoje życie, aby drugi mógł żyć.

Można kogoś dosłownie pozbawić życia przy pomocy broni. Można też kogoś zabijać „softly”, na miękko. Na przykład zatruwać czyjeś życie złością, zazdrością, niechęcią, złym słowem. To jasne, że czasem czujemy wobec kogoś negatywne emocje. Pytanie, co z tymi mrocznymi uczuciami robimy. Słowami można kogoś zranić tak bardzo, że to dosłownie odbiera mu chęć do życia. Słowa wypowiedziane w gniewie niszczą relacje, często na zawsze. Ileż zła można wyrządzić przez obelgi, obmowy, plotki, kłótnie, przekleństwa! Raniące słowa doprowadziły już niejedno małżeństwo do ruiny, niejedną przyjaźń czy rodzinne więzi.

„Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko”. Jezus wzywa, by nie zwlekać z pojednaniem. Słowa ranią, ale mogą także leczyć, naprawiać nadwerężone więzy. Nie da się szczerze modlić, jeśli trwa się w stanie jakiegoś nieprzebaczenia wobec bliźniego. Wielki Post i Roku Jubileuszowego to dobry czas na przebaczenie. Zadzwoń, napisz maila, zapukaj do drzwi tego, kto zalazł ci za skórę. Najlepiej dziś. To także jest owa „większa sprawiedliwość”.