Znaleziono 206 wyników
Rośnie niepewność dzieci w sieci
Bank ING ponownie przeprowadził badanie* dzieci w wieku 7-17 lat - na ile bezpiecznie czują się w Internecie i na jakie cyberzagrożenia były narażone. Z badania wynika, że rośnie niepewność wśród dzieci - najmłodsi nie wykluczają, że padli ofiarą różnych cyberzagrożeń, ale nie są w stanie jednoznacznie określić, że takie incydenty miały miejsce. Ponad połowa dzieci chce dowiedzieć się więcej o tym jak bezpiecznie korzystać z Internetu.
6 sprawdzonych sposobów na promocję firmy – czy wcześniej o nich słyszałeś?
Wyobraź sobie, że prowadzisz salon fryzjerski w Lublinie. Gdzie będziesz szukał swoich klientów? Oczywiście, że w Lublinie i (ewentualnie) w najbliższej okolicy. Nie jest tajemnicą, że wiele małych i średnich firm – takich jak zakłady fryzjerskie – kieruje swoją ofertę do osób, które mieszkają w pobliżu. Czy oznacza to, że powinni zrezygnować z promocji w internecie? Wręcz przeciwnie. Zobacz dlaczego.
Młoda Polonia w Islandii: Polskie dzieci w krainie ognia i lodu
Na co dzień chodzą do szkół islandzkich, w soboty uczą się języka polskiego w Szkole Polskiej im. Jana Pawła II przy Ambasadzie RP w Reykjavíku. Placówka umożliwia prawie 200 polskim dzieciom w Islandii udział w różnorodnych inicjatywach poświęconych kulturze i historii Polski. „Dzieci są wszędzie takie same, zawsze ciekawe wszystkiego” – mówi dyrektor Szkoły Polskiej s. Beata Ciszewska MChR. 1 czerwca obchodzimy Dzień Dziecka.
Dogmaty wiary są po to, by je kontemplować i nimi żyć
Zostawmy na boku znaczenie wyrazu „dogmat”, które narzuca nam nieżyczliwa Kościołowi mentalność laicka – że jakoby dogmat jest to teza podana do wierzenia, którą masz po prostu przyjąć i się nad nią nie zastanawiać. Dogmat jest czymś niewyobrażalnie więcej niż przekonaniem o prawdziwości, a nawet czymś więcej niż pewnością, że ta teza jest niewątpliwie prawdziwa – pisze o. Jacek Salij OP.
Zdort: Dlaczego Trzaskowskiemu tak bardzo zależy na „dziwnieseksualnych”?
Dominik Zdort, piszący dla Ordo Iuris, zastanawia się, o co właściwie chodzi prezydentowi Warszawy, który wydaje zarządzenie w sprawie standardów urzędniczych dotyczących tolerancji. Czy osoby queer są aż tak istotną częścią populacji zarządzanego przez niego miasta? A może chodzi o coś zupełnie innego?
