Wyszukano wyników: 10000
Andrea Gagliarducci: Musimy być odważni. Musimy być znowu heroiczni
Potrzebny jest heroizm dnia codziennego, by powiedzieć: jestem katolikiem i uważam, że małżeństwem jest związek mężczyzny i kobiety, którzy mają dzieci – mówi w kontekście rozpoczynającego się Synodu o Synodalności watykanista. I dodaje, że postawienie Chrystusa w centrum jest obecnie jednym z największych wyzwań.
Miłość i odwaga
Od lat borykam się z ambiwalentnymi uczuciami związanymi z procesem adopcyjnym. Z jednej strony przyznaję rację tym, którzy chcą ustrzec dzieci przed rozwiązaniem adopcji, z drugiej mam ochotę zgrzytać zębami, gdy wiem, że można wziąć dziecko na próbę. Nie wiem, czy kiedykolwiek będę pewna, jak być powinno. Jak jest, wiem z własnego doświadczenia.
Prof. Szypowska: Rodzicu, nie czekaj, sprawdź cukier
Dzieci z cukrzycą wytrzymują, od początku wystąpienia pełnych objawów, tydzień, góra dwa tygodnie. Małe dziecko kilka dni, starsze trochę dłużej. Jak nie dostanie pomocy, jak nie dostanie insuliny, zakwasi się i trafi na OIOM – mówi w rozmowie z PAP prof. Szypowska, specjalista z zakresu diabetologii i pediatrii, mazowiecki konsultant w dziedzinie diabetologii.
Franciszek do Polaków: Niech Dzieciątko napełni Wasze serca pewnością czułości Boga
„Niech Boże Dzieciątko, które widziało w Józefie czułość Boga, napełni Wasze serca, szczególnie w tych trudnych czasach, pewnością, że nasz Ojciec niebieski jest Bogiem czułości, że jest dobry dla wszystkich, a Jego miłosierdzie ogarnia wszystkie Jego dzieci” – powiedział Franciszek, pozdrawiając Polaków.
Wzbudzanie poczucia winy – wychowawcza broń? Ta broń zabija powoli...
„Wzbudzanie poczucia winy to jedna z głównych broni wychowawczych działających w Polsce od dziesięcioleci i naginająca karki krnąbrnych dzieci do posłuszeństwa” – piszą psycholodzy i przestrzegają przed konsekwencjami takiego wychowywania. To broń, która zabija w dziecku poczucie własnej wartości i umiejętność odmawiania innym.
Przerażająca praktyka w szpitalach. Ciało zmarłego dziecka nigdy nie jest „odpadem medycznym”!
Praktyka szpitalna w Polsce, jeśli chodzi o postępowanie w przypadku dzieci urodzonych martwo, przeraża brakiem empatii i poszanowania godności człowieka – zarówno dziecka, jak i jego rodziców. Czy jest szansa, aby ten stan uległ zmianie? A co z nauczaniem i praktyką Kościoła, jeśli chodzi o pogrzeb takiego dziecka?
Nowości w serwisie
- Kard. Van Thuan, wietnamski „Prymas Tysiąclecia”: nie patrzmy na mroki świata, ale na Boga, który je rozświetla
- Młodzi potrzebują prawdy. Nie tylko tego, żeby w Kościele było „fajnie”
- Rekord „Niepokalanej”. 130 dzieł na festiwalu, na którym nagrodzono „Rycerza”
- Weigel: czy USA zacznie wreszcie traktować rzeczywistość na serio?
- Ochronić dzieci w trudnych czasach. Rozpoczyna się Nowenna do Aniołów Stróżów
- Obóz Integracyjno-Naukowy w Majerczykówce. Spotkanie młodych intelektualistów w duchu Jana Pawła II
- Jestem o krok od przejścia na katolicyzm – mówił Kirk na tydzień przed śmiercią
- Włosi strajkują na znak solidarności z głodującą Gazą
- Maluch ma tablet, bo rodzice chcą chwili spokoju. Co trzeci dwulatek siedzi przed ekranem
- „Przebaczam zabójcy”. Poruszające wystąpienia na pogrzebie Charliego Kirka
