Adwent przeżywany w rodzinie

bp Jan Szkodoń Małżeństwo i Rodzina myśli na niedzielę ISBN: 978-83-61533-73-3 wyd.: Wydawnictwo PETRUS 2010

Wybrane fragmenty Wstęp Adwent przeżywany w rodzinie W oczekiwaniu na Święta Boże Narodzenie w rodzinie Święta czasem scalającym rodzinę Posypanie głowy popiołem symbolem pragnienia pokuty Wielki Tydzień. Dlaczego „Wielki”? Kto szuka Boga bez krzyża, znajdzie krzyż bez Bog Nie możecie służyć Bogu i mamonie Perła naszego życia

Adwent przeżywany w rodzinie

Św. Jan Chrzciciel, prorok adwentowy, wzywał na Pustyni Judzkiej: "Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie" (Mt 3,1-2). Sam Pan Jezus na początku publicznej działalności mówił: "Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię" (Mk 1,15). Wraz z Wcieleniem Syna Bożego "czas się wypełnił", bo wypełniła się Boża obietnica, a także - wypełniły się oczekiwania i pragnienia człowieka.

Jaka jest odpowiedź tych, których Bóg wezwał do świętości i zbawienia w życiu małżeńskim i rodzinnym? Co znaczy w rodzinie: nawrócić się i wierzyć w Ewangelię?

Św. Jan Chrzciciel nawiązywał do słów Izajasza: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego.

W każdym powołaniu, a więc i w życiu rodzinnym, uczeń Chrystusa jest wezwany, aby w swoim sercu "przygotował drogę Panu". Pan przychodzi w swoim słowie, w sakramentach, we wspólnocie, która się gromadzi w Imię Jego; w radości i cierpieniu, w człowieku potrzebującym, w natchnieniach Ducha Świętego. Otwierając serce, korząc się przed Bogiem, uświadamiając sobie swoją bezradność i słabość - przygotowujemy drogę dla Pana. Członkowie rodziny są szczególnie powołani, aby jeden drugiemu pomóc w przygotowaniu drogi dla Pana. Gdy rodzice klękają do modlitwy, gdy przebaczają sobie, gdy odkładają jakąś sumę pieniędzy, by pomóc biednym - pomagają dzieciom, by otworzyły swe serca dla Pana, który wciąż przychodzi.

"Prostujcie ścieżki dla Niego" - tym, który prostuje ścieżki naszego życia, jest Pan Jezus. Bez Jego pomocy nic nie możemy uczynić. Ale prostowanie ścieżek życia, czyli ciągłe nawracanie się, nieustanna troska o poprawę - jest naszym zadaniem. W rodzinie - bardziej, niż w innych grupach i wspólnotach - jeden drugiemu "prostuje ścieżki" życia. Niekiedy dokonuje się to niewłaściwie: w kłótni, słowami obraźliwymi, bez szacunku, w agresji oskarżając drugiego o wszelkie zło i usprawiedliwiając siebie.

Św. Jan Chrzciciel jest przykładem odważnego upominania, ale także jest przykładem pokory i pokuty.

Warto wspomnieć za św. Pawłem rolę Pisma w nawracaniu. Pismo Święte daje pouczenia, cierpliwość, pociechę i nadzieję (por. Rz 15,5-6).

dalej >>

opr. aw/aw