Kwestia z "Zarysu wiary", katechizmu wydanego przez Związek Katechetów Niemieckich w 1980 r.
Kościół jest wspólnotą wiary. Można też nazwać go „wspólnotą świadczącą”, gdyż zachowuje i podaje do wierzenia to, co zostało mu przekazane. Wiara rodzi się ze słyszenia (Rz 10, 17). Dlatego wyrazem jej jest odpowiedź wyznania i dziękczynienia.
Jednakże wiara nie opiera się tylko na słowie. Tak jak dla spraw w życiu najważniejszych nie wystarczają słowa, tak też i wiara, aby się uzewnętrznić wymaga znaków i gestów. Najważniejszymi znakami wiary są sakramenty. Są one czymś więcej niż tylko zewnętrznymi formami - są sygnałami, które wskazują, że to, o czym się mówi, jest rzeczywistością. Chrześcijanie wierzą, że Kościół także jest znakiem, że wraz z przyjściem Jezusa Chrystusa nastały nowe czasy, w które wkroczył świat.
Są to wielkie słowa. Czy chrześcijanie mogą trzymać się tych stwierdzeń, chociaż znają tylko konkretny Kościół? Czy w społeczności Kościoła można doświadczyć objawiającej się w Jezusie Chrystusie miłości Boga? W jaki sposób Kościół może stać się dla świata znakiem zbawienia?
opr. mg/lb