Father Justin Rosary Hour: Kościół - 23

Czy specyficznym znamieniem katolickiego pojmowania Kościoła jest prymat i nieomylność urzędu Piotrowego?

Tak. Mimo, że inne Kościoły i wspólnoty kościelne widzą w tym poważną przeszkodę do osiągnięcia porozumienia ekumenicznego, Kościół katolicki widzi w urzędzie Piotrowym szczególnej wagi służbę dla jedności Kościoła. Żaden z innych Kościołów nie ukazał dotąd podobnie przekonywającego modelu widzialnej jedności.

O szczególnej roli i stanowisku św. Piotra mówi wiele ważnych tekstów Nowego Testamentu. Trzy pierwsze Ewangelie zgodnie stwierdzają, że Piotr był pierwszym z powołanych i pierwszym z posłanych przez Jezusa (por. Mk 1, 16-20); on też jest pierwszym na liście apostołów (por. Mk 3, 16). Już za ziemskiego życia Jezusa Piotr był w oczywisty sposób reprezentantem i rzecznikiem pozostałych uczniów. Autorytet Piotra-Kefasa (Kefas, po grecku: Petros, po polsku: Skała) zachował moc i po jego śmierci. Świadczy o tym trzykrotnie potwierdzone przekazanie Piotrowi urzędu pasterskiego przez zmartwychwstałego Pana (J 21, 15017). Odpowiedź Jezusa na wyznanie Piotra złożone w okolicach Cezarei Filipowej brzmi: „Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr (czyli Skała), i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (Mt 16, 18019). Trzy rzeczy mówi powyższy tekst: 1. Sam Piotr, a nie tylko wiara, której on daje świadectwo, jest fundamentem Kościoła. 2. Władza kluczy oznacza pełnię władzy w zarządzaniu Domem Bożym, Kościołem. 3. Władza wiązania i rozwiązywania oznacza władzę wydawania zobowiązujących orzeczeń doktrynalnych, połączoną z władzą dyscyplinarną, mającą strzec jedności Kościoła.

opr. mg/mg