Nowe kapłaństwo Jezusa

W dniach 10-16 lutego w kaplicy «Redemptoris Mater» w Watykanie odbywały się wielkopostne rekolekcje dla Papieża i jego współpracowników z Kurii Rzymskiej, które prowadził kard. Albert Vanhoye SJ. Poniżej zamieszczamy przemówienie Benedykta XVI, wygłoszone na zakończenie rekolekcji.

Drodzy bracia!

Na zakończenie tych dni rekolekcji chciałbym z całego serca podziękować Jego Eminencji za to, że był naszym duchowym przewodnikiem, wykazując się przy tym wielką wiedzą teologiczną i duchową głębią. Wciąż miałem przed oczami obraz Jezusa klękającego przed św. Piotrem, by obmyć jego stopy. Obraz ten przemawiał do mnie poprzez medytacje Jego Eminencji. Zrozumiałem, że tak właśnie, w tej postawie, w tym akcie skrajnej pokory urzeczywistnia się nowe kapłaństwo Jezusa. A urzeczywistnia się ono właśnie w akcie solidarności z nami, z naszymi słabościami, z naszym cierpieniem, z próbami, które przechodzimy, aż do śmierci. Zobaczyłem też w nowym świetle czerwone szaty Jezusa, które mówią nam o Jego krwi. Ksiądz kardynał powiedział, że za sprawą modlitwy Jezusa Jego krew została «utleniona» przez Ducha Świętego. I tak stała się siłą zmartwychwstania i źródłem życia dla nas.

Lecz nie mogłem pominąć w moich medytacjach postaci św. Piotra przedstawionego z palcem przy czole, w chwili, gdy prosi on Pana, by obmył mu nie tylko stopy, ale także głowę i ręce. Wydaje mi się, że wyraża to — abstrahując od tamtej chwili — trudność, jaką sprawiło św. Piotrowi i wszystkim uczniom Pana zrozumienie zdumiewającej nowości kapłaństwa Jezusa, tego kapłaństwa, które jest właśnie uniżeniem, solidarnością z nami, i które w ten sposób umożliwia nam dostęp do prawdziwego sanktuarium, jakim jest zmartwychwstałe ciało Jezusa.

Św. Piotr przez cały czas, gdy był uczniem, i jak mi się wydaje, aż do swojego ukrzyżowania, musiał wciąż na nowo wsłuchiwać się w słowa Jezusa, by głębiej wniknąć w tajemnicę kapłaństwa — kapłaństwa Chrystusa udzielonego apostołom i ich następcom.

W tym sensie postać Piotra jawi mi się jako obraz nas wszystkich w tych dniach. Ksiądz kardynał pomógł nam wsłuchać się w głos Pana, dowiedzieć się raz jeszcze, czym jest Jego i nasze kapłaństwo. Pomógł nam dostąpić uczestnictwa w kapłaństwie Chrystusa i zyskać w ten sposób także nowe serce, serce Jezusa jako centrum tajemnicy nowego Przymierza.

Eminencjo, dziękuję za to wszystko. Słowa i rozważania Eminencji będą nam towarzyszyły podczas tego Wielkiego Postu w drodze do Paschy Pana. Z tą myślą życzę wam wszystkim, drodzy bracia, dobrego, płodnego duchowo Wielkiego Postu, abyśmy w dniu Paschy mogli rzeczywiście osiągnąć głębsze uczestnictwo w kapłaństwie naszego Pana.

opr. mg/mg