Trudno powiedzieć, w jakim celu faryzeusze i uczeni w Piśmie przybyli z Jerozolimy do Jezusa. Jest On jednak bardzo gościnny. Przyjmuje tych, którzy z założenia nie są mu życzliwi. Ostatecznie również do nich został posłany.

Nie są wymagane egzaminy wstępne, aby przybliżyć się do Jezusa. Każde spotkanie z Nim jest szansą. Trzeba jednak liczyć się z jego konsekwencjami. Jezus jest bowiem bezkompromisowo wierny prawdzie i miłości. Nie ulega pokusie kurtuazyjnego milczenia wówczas, gdy trzeba otwarcie mówić. A to może być trudne dla słuchaczy.

Faryzeusze i uczeni w Piśmie egzaminują jednak uczniów Jezusa z przestrzegania tradycji starszych. Zaniechanie przez nich praktyki rytualnych obmyć staje się powodem oskarżenia. Jezus, stając w obronie uczniów, zwraca uwagę na związek tradycji z miłością Boga i bliźniego. Zewnętrzne rytuały nie wystarczą, aby wypełnić prawo.

Ucieczka w rytualizm grozi również nam. Spełnianie praktyk ascetycznych jedynie z uwagi na tradycję, a nie głębiej uzasadnioną motywację, może być czymś bezdusznym. Aby być autentycznymi uczniami, Jezusa potrzebujemy jedności między zewnętrzną pobożnością a wewnętrznymi relacjami z Bogiem i ludźmi.