Kiedy Jezus stawiał uczniom pierwsze pytanie: „Za kogo uważają Mnie ludzie?” (Mk 8,27), robił to również po to, aby przygotować grunt pod drugie, bardziej osobiste i zobowiązujące: „A wy za kogo Mnie uważacie?” (Mk 8,29). Chodziło o pytanie bardzo konkretne, które wymagało też konkretnej odpowiedzi. Jezus już nie zwracał się do innych, ale do swoich uczniów, wzywając ich do wypowiedzenia się na temat Jego osoby. 
Trudno powiedzieć, czy Apostołowie byli przygotowani, aby odpowiedzieć na tego typu pytanie? Możemy przypuszczać, że każdy z nich pytał niekiedy samego siebie, kim jest Ten, który nie tylko zaskakiwał swoim sposobem myślenia, nauczania, czynienia cudów, traktowania grzeszników, ale kto zmienił całkowicie ich życie od pierwszego spotkania. 

Oto właściwy czas dla każdego z nas na bardzo osobistą refleksję nad tym samym pytaniem: A ty, za kogo Mnie uważasz? Postawmy je sobie na nowo, rozważając dialog pomiędzy Jezusem i uczniami, a w sposób szczególny pomiędzy Jezusem i Piotrem. Tak naprawdę nasza przyjaźń z Panem ma już pewną historię, zawierającą niektóre ważne wydarzenia, które pozostawiły w nas głęboki ślad. 

Pozwólmy prowadzić się Panu, otwórzmy nasze serce na Boską inspirację, wiedząc, że to jest droga do zrozumienia Jego woli, a także Jego odpowiedzi na nasze pytania i nasze wątpliwości. „Ty jesteś Mesjasz” (Mk 8,29). Rybak z Galilei został przez Pana nazwany po imieniu. Również i ja jestem wzywany przez Pana po imieniu. Jezus jest Tym, który rozpoczyna ze mną dialog, próbując nie tylko pokazać mi rzeczywistości istotne dla mojego życia i dla mojego wzrostu, ale powierzając mi również miejsce i rolę w świecie, w społeczeństwie i w Kościele.

Pan prowadził Piotra do poznania rzeczy istotnych i do zdystansowania się od tych, które czynią człowieka słabym. Wartości tego świata nie są do przekreślenia jako takie, ale jeśli nie zostają oświecone przez wiarę, tracą swoją autentyczność i stwarzają różne niebezpieczeństwa.  
Wiem, że życie wymaga ciągłych wysiłków w dalszej wędrówce. By ponownie je podjąć, potrzebuję pomocy Boga, który buduje swój Kościół nie tylko na Piotrze i Apostołach, ale również na mnie. Proszę Pana o łaskę, aby usłyszeć jego głos, zrozumieć i realizować zadanie, które On mi powierza.