Znaleziono 153 wyników
George Weigel o zastrzeżeniach do deklaracji Dignitas Infinita: mogłaby bardziej pomóc wojnie kulturowej
Globalna wojna kulturowa jest w istocie rywalizacją w obronie i promowaniu ludzkiej godności. Dignitas Infinita pomaga tym, którzy w niej walczą. Mogłaby pomóc bardziej – zauważa amerykański teolog. I punktuje, że zabrakło w niej m.in. odniesienia do encykliki Veritatis Splendor papieża Jana Pawła II.
W Przemyślu odbył się pogrzeb Damiana Sobola, wolontariusza zabitego w Strefie Gazy
W Przemyślu odbyły się w sobotę, 20 kwietnia, uroczystości pogrzebowe śp. Damiana Sobola, wolontariusza zabitego w Strefie Gazy. Pośmiertnie został on odznaczony przez prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Żałobnej Mszy św. przewodniczył bp Krzysztof Chudzio. – Przybyliśmy tutaj tak licznie, aby zamanifestować naszą wdzięczność, podziw i solidarność w przywiązaniu do tych wartości, którymi żył i dla których nie zawahał się nawet oddać życia nieustraszony wolontariusz Damian – powiedział.
Deklaracja „Dignitas infinita”: ludzkiej godności nie wolno redukować w żaden sposób!
Mimo rosnącego znaczenia pojęcia godności człowieka w kulturze współczesnej, nadal w dzisiejszym świecie mamy do czynienia z jej rażącymi naruszeniami. Ukazanie, jak godność człowieka rozumie Kościół jest dziś szczególnie ważne. Deklaracja „Dignitas infinita" temu właśnie służy – a jej pogłębioną analizę przedstawia o. prof. Jarosław Kupczak OP.
Człowieku, poznaj swoją godność! O głębokim sensie deklaracji „Dignitas infinita”
„Poznaj samego siebie” – głosiła starogrecka maksyma. Od tego, jak człowiek patrzy na samego siebie, jak rozumie swoje człowieczeństwo, zależy naprawdę bardzo wiele. Wydana 8 kwietnia deklaracja „Dignitas infinita” pokazuje, jak wiele, a jednocześnie wskazuje na zagrożenia płynące z fałszywych koncepcji antropologicznych.
„Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca” (Rz 6, 4), czyli teocentryzm zmartwychwstania
Bóg kocha człowieka i realizuje jego zbawienie. Lecz nie może się ono spełnić, dopóki człowiek nie zapomni o sobie i nie odda się Bogu w czystym akcie adoracji Jego chwały. Albo dzięki Chrystusowi i Ewangelii wyrwiemy się z uścisku egocentryzmu i grzechu i oddamy się Bogu, albo też egocentryzm przypudrujemy pozorami chrześcijaństwa i dalej będziemy uwielbiać siebie – pisze felietonista Opoki ks. prof. Jan Strumiłowski OCist.
